Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Ρε που εχαθήκαν οι βάτραχοι που τους φιλάς τζιαι γίνουνται πρίγκιπες ;

Έχω το μεγάλη απορία:
Γιατί τωρά τελευταίως όποτε μια κορούα φιλήσει "βάτραχο" ή βάτραχο στο τέλος μεταμορφώνεται σε οτιδήποτε άλλο εχτός που πρίγκιπα (άααααααχχχ που εν ο δικός μου;;;) ;;;;

Παράδειγμα 1: Τα νέα κινούμενα σχέδια της Disney "Princess and the Frog" (εν μια κοπέλλα που φιλά ένα πρίγκηπα που έγινε βάτραχος τζιαι αντί να γίνει ξανα πρίγκιπας γίνεται τζίνη βάτραχος!)

Παράδειγμα 2: Η διαφήμιση του αυτοκινήτου που η κοπέλλα φιλά τον βάτραχο, γίνεται πρίγκιπας τζιαι τζίνος πιάννει το αυτοκίνητο της τζιαι φέφκει...(εν αθυμούμε το αυτοκίνητο sorry, ήταν να βάλω τζιαι εικόνα αλλάααα....)

Παράδειγμα 3: The real life!(ένας εν ντροπαλούλης τζιαι ποτζί ποδά πείθει σε να τα πιάτε τζιαι εν θα εν έτσι σςιέσης, εν να αλλάξει. οκ; οκ! ε τζιαι πιάννετε τα τζιαι φιλάς τον. Κατά 95% θα πάρει πάνω του τζιαι θα εξελιχτεί σε μαλάκα** τζιαι εκμεταλλευτή τζιαι αππομένο.)


Ok, εν μου έτυχε (ούτε με βάτραχο, ούτε με πρίγκιπα, ούτε με αγόρι τζιαι εννοείται ούτε με κορούα τζιαι όι εν έχω κάποιο πρόβλημα τζιαι εν εφιλήθηκα ακόμα, απλά τα φιλιά μου εν ακριβά, εν τα πετάσσω τζιαι έτσι πληροφοριακά ούτε σχέση έκαμα ακόμα τζιαι είμαι πολλά περήφανη για τούτο.). Αλλά θωρώ τες άλλες, ακούω τες τζιαι εν μέρει νιώθω τες (εν φίλες μου), φαίνεται ότι  κάτι πάει "Χ"(=λάθος), ότι για κάποιο λόγο ελείψαν τζιαι οι "Χ"(=χυλόπιτες)  τζιαι ότι  επήραμε τα ούλλα  εις τον "Χ"(=χαβαλές).

Καταρχάς να πούμε ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις...ότι υπάρχουν και αγόρια της προκοπής και ότι ποτέ δεν φταίνε μόνο τα αγόρια. Βασικά νομίζω τζιαι μιλώ, εν τζιαι είμαι τζιαι σίουρη, εν εγνώρισα καμιά εξαίρεση αλλά dum spiro spero!

Που λαλείιιιιις... να πιάσουμε το θέμα που την αρκή. Οι πλείστοι από εμάς γνωρίζουμε το διάσημο παραμύθι των αδελφών Γκριμ από τη Γερμανία "Πρίγκιπας βάτραχος".
"ο πρίγκιπας-βάτραχος, ενώ έχει συναίσθηση ότι από εμφάνιση είναι βάτραχος και δύσκολα κάποια κοπέλα θα τον φιλήσει, έχει ταυτόχρονα συναίσθηση ότι αυτό που είναι δεν είναι ένας βάτραχος αλλά ένας άνθρωπος, και επίσης, ένας όμορφος πρίγκιπας, με ό,τι άλλο αυτό συνεπάγεται.
Είναι δηλαδή γενικά, ένα πολύ συνειδητοποιημένο άτομο.
Ξέρει ότι αυτό που έχει να προσφέρει στην κοπέλα που θα φιλήσει τον βάτραχο δεν είναι απλά μια περιπέτεια με έναν βάτραχο, αλλά μια ονειρεμένη ζωή με τον πρίγκιπα. Ξέρει ότι μπορεί και ότι θέλει, και δεσμεύεται – μέσα του – ότι θα το κάνει. Δεν ζητάει από την κοπέλα να θέλει τον βάτραχο, της ζητάει να εμπιστευτεί τον πρίγκιπα. Ξέρει τι είναι, ξέρει τι θέλει και ξέρει τι μπορεί." (από το μπλοκ Χρώματα τ'ουρανού και της θάλασσας) η πριγκίπισσα εν λλίο πελλοεκκεντρική τζιαι εν δέχεται αρχικά αλλά μετά με υπομονή τζιαι καλοσύνη δέχεται τζιαι anyway η πριγκίπισσα φιλά τον, λύνουνται τα μάγια τζιαι τζίνος γίνεται ένας όμορφος πρίγκιπας τζιαι ζούν μαζι ευτυχισμέεεεενοιιιιιι! the end!

Επιστροφή στην πραγματικότητα! Οι σημερινές "πριγκίπισσες" ένεν τζιαι τόσο δύσκολες (οι πλείστες τουλάχιστον) και το γνωρίζω εκ πείρας(εννοώ θωρώ τες άλλες πως λειτουργούν!). Μόλις έρτει ένας άσςημος, όμορφος, πασςίης, παστός, γυμνασμένος ή ό,τι νά'ναι τζιαι πεί τους κανένα ερωτόλογο ή ότι εν όμορφες μάνι-μάνι πιάννει τες το αμάν τζιαι συγκινούνται τζιαι θέλουν τον. Τζιαι τζιαμέ ξεκινά το τροπάριο τζιαι η Παραμυθία τζιαι η Ασυμβίβαστη κάθουνται τζιαι ακούν τις επαναλήψεις: "Εν τέλειοοοοος!", "Εν χάννειιιιι!", "Έτζισε μου σαν επήε να σηκωστεί", "Εθωρούσε με για ένα ολόκληρο δευτερόλεπτο!, "Έπιασε τον ίδιο καφέ μ'εμένα", "Είπε μου να μιλούμε πόψε γιατί εν να εν μόνος του σπίτι τζιαι θέλει παρέα", "Μόλις με είδε έδωκε μου το τηλ του", 'Εν γλύκας!"....μπλα μπλα μπλα! Τζιαι μετά που μιαν ολόοοοκληρη μέρα γνωριμίας και ανταλλαγής μηνυμάτων τύπου "βρίσκεις με όμορφη;"-"ναι...έχεις φίλο;" αρκέφκουν: "κόρη κόρη! επιάμεν τα!", "εν τζιαι είπα σουυυυ... εφτιάξαμεν τα!", "εζητησε μου τα ο κούκλος (ο ποιός;;;;;;) τζιαι είπα του ναι!"....μπλα μπλα μπλα. Τζιαι το Σάββατο της ίδιας εβδομάδας, το πρωί όμως..."κόρη, μάνα μου κόρη, μιλά μου συνέχεια είπε ότι επεθύμησε με τζιαι ότι εψές ονειρεύτηκε ότι εφιληθήκαμεεεεε" (εν μέντιουμ;;;). Την νύχτα του Σαββάτου "κόρη εν εσυγκραθκίετουν ούλλη νύχτα! επήρεμε τζιαμέ πίσω στο starbucks(ή οτιδήποτε άλλο έσςιει "πίσω") τζιαι εφιληθήκαμε γαλλικό (=άμεση ανταλλαγή μικροβίων και ακαθαρσιών by Παραμυθία), είπε μου μετά που ετελειώσαμε ότι αγαπά με!"... STOP! Άτε ολάν που σε είδε μια φορά τζιαι έφτασε να σε ερωτευτεί τζιαι να σε αγαπήσει με τη δεύτερη φορά* παρετάτε μας ούλλες! Τζιαι άλλες μαννές εσείς που κάθεστε τζιαι πιστέφκετε τις λαφαζανιές τους τζιαι το τι ->νομίζουν<- ότι νιώθουν. Είναι βιολογικά αδύνατον τζιαι αν δεν πιστεύκεται θκιεβάστε το αστερούι που κάτω! Το λοιπόοοον... αν εν τζιαι κανένας στρατιώτης (εν της μόδας τωρά να είσαι 14-16 τζιαι να τα πιάννεις με στρατιώτη) λαλεί της αλλο λλία ερωτόλογα για κανένα μήνα τζιαι μετά αν εν τυχερός (οι παραπάνω ένι) πείθει την τζιαι κάμνουν το τζιόλας. Αλλιώς αν εν της ηλικίας της, η σχέση πάει το πολλύ 4 μήνες(οι οποίοι μήνες εμπεριέχουν και τακτικούς χωρισμούς κάθε 4-5 μέρες μέσο όρο γιατί έκαμε μιαν ώρα να της απαντήσει ή γιατί τζίνος ενόμιζεν ότι ήταν στη γιαγιά της τζιαι εν της ετηλεφώνησεν ή γιατί εν έβαλλε θαυμαστικά τζιαι φατσούλλες άμαν της έστελλεν μήνυμα) τζιαι μετά ο ένας που τους θκιό γνωρίζει κάποιον άλλο τζιαι χωρίζουν με βρισςιές τζιαι μπλοκκαρίσματα της κάρτας τζιαι με κλάματα τζιαι παρακάλια... στην περίπτωση του στρατιώτη (εν θα αναφέρω τα σχόλια που κάμνουν μετά που το κάμνουν οι κορούες) αυτός χάννεται τζιαι τζίνη λαλεί ότι εν θα ξαναερωτευτεί τζιαι κλαίει αλλο κανένα μήνα!



Τωρά το πρόβλημα ποιόν ένι... ότι οι κορούες μετά που εν να πούν το ναί (τάχα οκ πιάννουμε τα), θέλουν να δούν διαφορά, θέλουν να καταλάβουν ότι τες "αγαπούν" (τζιαι ας εν τζιαι παρεξηγημένη "αγάπη"), ότι τζίνος κάμνει έστω τζιαι μικρές θυσίες για τζίνη (π.χ να κάμει λλίη παραπάνω υπομονή να την αφήκουν οι δικοί της να φκεί έξω, να μεν την πιέζει για να ευχαριστιέται τζίνος, να την σέβεται, να μεν αγκρίζεται εύκολα, να της δείχνει ότι ενδιαφέρεται τζιαι θέλει να μάθει παραπάνω πράματα για τζίνη...) ενώ τα αγόρια(τα παραπάνω) σε ηλικία 14-19 το πρώτο πράμα που σκέφτουνται είναι να έχουν πολλές κορούες στη συλλογή τους, να εκάμαν κάτι παραπάνω που γαλλικό, να λαλούν οι φίλοι τους ότι ο τάδε πετυχαίνει ωραίες γκόμενες τζιαι να έχουν μιαν κορούα πελλαμένη πάνω τους που να τους τα πρήζει να φκούν τζιαι να τους κάμνουν να νιώθουν επιτέλους "άντρες!" (τζιαι μετά σκέφτουνται τα συναισθήματα, γιατί αν δεν κάτσει τζίνη "άλλη πάνω"). Με άλλα λόγια οι κορούες ψάχνουν τον Mr.Perfect τζιαι την αγάπη της ζωής τους τζιαι τα αγόρια την Mrs.Bitch τζιαι πώς να αναπτερωθεί το ηθικό τους (τζιαι το πράμα τους.)! Εν παράλογα τζαι τα θκιό ασχέτως ότι για τ'αγόρια "εν φυσιολογικό". Οι σχέσεις των νέων γενικά εν μια ψευκιά τζιαι τίποτε άλλο. Έν περιπαίξιμο του εαυτού σου τζιαι του άλλου που τα έσςιεις μαζί του. Ούλλοι ξέρουν το. Απλά έχουμε τη μανία, την επιδειξιμανία. Διότι άμα τα έσςεις με κάποιον/αν σημαίνει ότι είσαι όμορφος/η, ελκυστικός/η, γόης-γόησσα...  

Οι κορούες σκέφτουνται μόνο να μεν πληγωθούν (άμπα τζιαι κλάψουν λλίο τζιαι φύει η μάσκαρα), να νιώσουν πολύτιμες και τέλειες(γι'αυτό αρπάσσουν κάθε ευκαιρία αλλά όχι δικαιολογημένα) τζιαι τα αγόρια όσο περνά ο τζιαιρός γίνουνται πιο εγωιστές, χώρις πείσμα, χώρις υπομονή και το χειρότερο χωρίς σεβασμό προς τις κορούες (τούτο εν το κάμνουν ούλλοι). Τζιαι εν κανεί που εν που την αρκή έτσι άμα τους δώκεις τζιαι λλίον αέρα γίνουνται πιο σκατά (υπάρχουν και εξαιρέσεις)... τζιαι εν ισχύει μόνο για του έφηβους. Και ούτε είχα ποτέ ερωτική απογοήτευση τζιαι λαλώ τα τούτα. Έχω μάθκια τζιαι θωρώ τζιαι αφτιά τζιαι ακούω τζιαι πάνω απ'ολα νού να σκεφτώ...

Τωρά το θέμα ποιον ένι.... ότι εκαταλάβαν το τζιαι οι βιομηχανίες τζιαι τα media τζιαι λαλούν μας το με τρόπο με τις διαφημίσεις τζιαι τα έργα...




**μαλάκας= μετεξέλιξη είδους pokemon...
*Το να ερωτεύεσαι είναι μια διαδικάσία του εγκεφάλου όπου όταν αντιληφθεί κάτι ωραίο του αντίθετου φύλου αρχίζει να εκκρίνει ορμόνες (ενδορφίνες τζιαι κάτι άλλες που εν τες αθθυμούμε) που μας κάνουν να νιώθουμε ευτυχισμένοι, υγιείς, υπερ-ενθουσιασμένοι και εξάρτηση όταν σκεφτόμαστε και βλέπουμε αυτό το άτομο. Αυτή η διαδικασία κρατά 18 μήνες και όσο περνά ο καιρός οι ορμόνες σταματούν λίγο-λίγο να εκκρίνονται... Αν είσαι τυχερός/η ως τότε εν να σε αγαπήσει ο άλλος, αλλιώς ήταν τζίνο που λαλούμε ενθουσιασμός. Αλλά ο εγκέφαλος ενεν έτοιμος να αγαπήσει ερωτικά ούτε να ερωτευτεί για πολλύ τζιαιρό όταν είσαι κάτω των 24. Αποδεδειγμένο επιστημονικά!


Συμπέρασμα1: επηρεάζουν μας πολλά τα βραζιλιάνικα
Συμπέρασμα2: πρέπει να περιμένουμε τα αγόρια να ωριμάσουν
Συμπέρασμα3: πρέπει να σκεφτούμαστε 100-120 φορές πρίν μπούμε σε οποιαδήποτε διαδικασία σχέσης (ισχύει και για τα 2 φύλα).


Αγγελία:
Ζητείται βάτραχος, ωραίος, γυαλιστερός με κορόνα ο οποίος μετά από ένα ρομαντικό φιλί μετά από 10 χρόνια θα μετατραπεί σε πανέμορφο και πανέξυπνο πρίγκιπα με αξιέπαινο ήθος και με πάθος για να ζήσει μια περιπετειώδες ζωή με την Παραμυθία. Παρακαλώ όπως επικοινωνήσετε με τον Θεό για την ασφαλή αποστολή του...



by Παραμυθία


Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Ταξίδια στο χρόνο...


Ήθελα πολύ να ερευνήσω και να μάθω αν τα ταξίδια στο χρόνο είναι εφικτά! Δεν ξέρω αν έχετε ασχοληθεί ποτέ με ένα τέτοιο θέμα εγώ πάντως έχω ξετρελαθεί από τις πληροφορίες που μάζεψα! Θα προσπαθήσω όλα αυτά που έμαθα να τα επεξηγήσω όσο καλύτερα μπορώ!


Σχετικός χρόνος:

Όταν μιλάμε για ταξίδια στο χρόνο πρέπει να διακρίνουμε τα ταξίδια στο μέλλον από τα ταξίδια στο παρελθόν! Για τα πρώτα έχει μιλήσει το 1895 ο Χέρμπερτ Γουέλς στο βιβλίο του «Η μηχανή του χρόνου» . Αυτά μπορούν αναμφισβήτητα να πραγματοποιηθούν, αφού με βάση τη θεωρία της σχετικότητας καθορίζετε ότι η ροή του χρόνου εξαρτάται από το που βρισκόμαστε και το πως κινούμαστε μέσα στο σύμπαν! Αυτό εξηγεί ο Κιπ Θορν (καθηγητής φυσικής στο τεχνολογικό ινστιτούτο της Καλιφόρνια). Μέχρι το 1905 κανείς δεν θα τολμούσε να διατυπώσει αυτή τη πρόταση αφού όλοι θεωρούσαν πως ο χρόνος είναι σαν ένας ποταμός που ρέει προς μία κατεύθυνση και είναι πάντα ίδιος για όλους τους παρατηρητές (απόλυτος χρόνος). Ο Αϊνστάιν απέδειξε ότι ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι ούτε ξεχωριστές ούτε απόλυτες οντότητες αλλά διαμορφώνουν έναν ενιαίο φυσικό ιστό τεσσάρων διαστάσεων, το χωρόχρονο!

Παράλληλα Σύμπαντα:

Και τα ταξίδια στο παρελθόν? Σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας και πάλι είναι εφικτά! Η βαρύτητα μπορεί να στρεβλώνει το χωρόχρονο μέχρι του σημείου να αλλάζει την κατεύθυνση του χρόνου, ακόμα και να την αντιστρέφει! Εν με πιστεύκετε ένεν?? Ούτε εγώ στην αρχή πίστευα αυτά που διάβαζα και είναι φυσικό. Ο Ρότζερ Πένρουζ(διάσημος μαθηματικός της Οξφόρδη) εξηγεί «Πιστεύω πως το ταξίδι στο παρελθόν προσκούει στην τρέχουσα αντιληψή μας για το σύμπαν» άρα υπάρχουν και επιστήμονες δίσπιστοι! Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο χρόνος καμπυλώνεται, αλλά στα παράδοξα που προκύπτουν! Εφανταστήκετε να επηαίναμε στο παρελθόν και να δολοφονούσαμε κάποιο προγονό μας? θα ήταν αδύνατο(μάλλον) να υπάρχουμε σήμερα! Παρ όλα αυτά πολλοί διαπρεπείς φυσικοί πιστεύουν ότι αυτά τα παράδοξα μπορούν να λυθούν, τουλάχιστον θεωριτικά! Ο Ντέιβιντ Ντόιτς (Άγγλος φυσικός του πανεπηστιμίου του Κέιμπριτζ) υποστηρίζει ότι η ιστορία μπορεί να διακλαδώνεται και να δημιουργεί άλλα σύμπαντα παράλληλα με το δικό μας!

Αρκετοί φυσικοί μας διαβεβαιώνουν ότι ταξιδεύουμε συνεχώς μέσω του χρόνου και μάλιστα με τον ίδιο ρυθμό. Αλλά για να μιλήσουμε σοβαρά, το ταξίδι στο μέλλον ή στο παρελθόν μπορεί να είναι αδιανόητο για κάποιους φυσικούς, αλλά εδώ υπάρχει μια αντίφαση. Ενώ δεν αποκλείετε προφανώς από τους παρόντες νόμους της φυσικής , πρόσφατες έρευνες σχετικά με αυτή την ερώτηση έχουν παράσχει κάποια στοιχεία ότι η απάντηση είναι όχι, αλλά δεν έχει αποδειχθεί ακόμα αδύνατο. Ακόμα και η μικρή δυνατότητα του ταξιδιού στο χρόνο, ασκεί τέτοια γοητεία που πολλοί φυσικοί συνεχίζουν να μελετούν όχι μόνο εάν είναι δυνατό αλλά και με ποιο τρόπο μπορούμε να το κάνουμε.

Χρονομηχανή:

Ο Ronald Mallett (καθηγητής στο πανεπηστίμιο του Connecticut) βασίστηκε στις εξισώσεις του Αίνστάιν για να σχεδιάσει μια χρονομηχανή που χρησιμοποιεί την κυκλοφορία δεσμών laser. Ενώ η ομάδα του συνεχίζει να ψάχνει για κάποια επιδότηση ,εύχετε να κατασκευάσει και να δοκιμάσει τη συσκευή σε 10 χρόνια! Επινόησε λοιπόν ένα πείραμα για να παρατηρήσει ένα νετρόνιο που ταξιδεύει στο χρόνο, μέσα σε μια κυκλοφορούμενη δέσμη laser. Υπολογίζει επίσης πως η πιθανότητα να καταφέρουμε αυτό που αποτέλεσε άπιαστο όνειρο για πολλούς ερευνητές, θα επαληθευτεί μέσα σε μια δεκαετία.

Τώρα εσείς τι λέτε? Μπορούμε επιτέλους να ταξιδέψουμε μέσα στο χρόνο ή μήπως νόμοι της φυσικής που δεν γνωρίζουμε μας το απαγορεύουν? Αν κάναμε ένα ταξίδι στο παρελθόν θα μας πίστευε κανείς ότι προερχόμαστε απ το μέλλον? Θα μπορούσαμε αν σκοτώναμε τον εαυτό μας να συνεχίσουμε να ζούμε? Πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο? Ο χρόνος είναι σχετικός δηλαδή αλλιώς αντιλαμβάνεται κανείς τη λέξη «χρόνος». Για αυτό οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν δύο λέξεις για τη περιγραφή του χρόνου: τη λέξη «καιρός» που συμβόλιζε την αιωνιότητα και τη λέξη «χρόνος» περιγράφοντας τον κοσμικό χρόνο. Ο χρόνος είναι ένας κύκλος δεν έχει αρχή ούτε τέλος και είναι κάτι που το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να συλλάβει. Μήπως λοιπόν ζούμε διαρκώς ταξιδεύοντας στο χρόνο????

Ασυμβίβαστη

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Εν είχα ύπνο πάλε. Αποφάσισα για μια φορά να γράψω τζίνα που σκέφτουμε ακριβώς όπως τα σκέφτουμε. Ελεύθερα!

Ακόμα εν εκατάλαβα αν πρέπει να φιλοσοφάς τη ζωή ή όι. αν πρέπει να δημιουργείς τη μπέρα σου ή αν θα την αφήνεις να σου συμβεί.
Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να μεν κάμνει λάθη τζιαι πάλε κάμνει τα γιατί έτσι, ο άνθρωπος μπορεί να καταφέρει ό,τι θέλει φτάνει να το αποφασίσει τζιαι εν το αποφασίζει αλλά ένι ξέρει γιατί. Ο άνθρωπος γνωρίζει ότι η μεγαλύτερη χάρα βρίσκεται στο να δίνεις τζιαι πάλε ζητά με αχαρηστία ενώ ξέρει ότι εν λάθος.
Εγώ απορώ πως αλλιώς μεταφράζουνται τούτα τα "γιατί έτσι", "ένι ξέρω γιατί" τζιαι τα "ξέρω το ότι εν λάθος..".
Ούλλοι έχουν ένα κοινό, αναζητούν την τελειότητα. Τη δική του τελειότητα όμως ο καθ'ένας. Όσο τζιαι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε η πραγματικότητα ένεν μια, εν πολλές γιατί ο καθένας βλέπει διαφορετικά τον κόσμο τζιαι σκέφτεται διαφορετικά. Το σίουρο για ούλλους ένι ότι,  μαζί με τα καλά έρκουνται τζιαι τα κακά  τζιαι η ζωή κρύβει τις μεγαλύτερες, τις χειρότερες, τις καλύτερες, τις πιό αναπάντεχες εκπλήξεις.
Φορούμε ούλλοι γυαλία όσο τζιαι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε. Τζιαι κανενού ενεν γυαλιά μυωπίας, εν ούλλους χρωματιστά. Εν ούλλους γυαλιά του ήλιου (για να προστατευκούμαστε που το φως του), όποιος ήλιος τζιαι αν εν τούτος.
Τζίνο όμως που κρατά αρκετά τούτο το κόσμο εν η αγάπη (οποιουδήποτε είδους). Όσο υπάρχουν άνθρωποι πας τούντη γή εν να υπάρχει τζιαι αληθινή αγάπη τζιαι όσο υπάρχει αληθινή αγάπη εν να υπάρχει τζιαι ελπίδα.
Είμαστεν ούλλοι ίδιοι, που την ίδια πάστα, που το ίδιο υλικό, που τον ίδιο κατασκευαστή. Τι τζιαι αν είμαι μαύρος όπως τον κατρά, τι τζιαι αν είμαι άσπρος σιόνι  ή τσίτρινος όπως το λεμόνι ή καφέ σοκολατί, αν είμαι πασιής όπως τον ελέφαντα, παστός-σκουπόξυλο. Έχω τζι εγώ μούττην, αφκιά, στόμα, σιέρκα, πόθκια, αισθήματα, συναισθήματα, νού, καρδιά (άσχετο πως κάποια που τα πιό πάνω για κάποιο λόγο μπορεί να μεν τα χρησιμοποιώ). Τζιαι έχω τζιαι κάτι να δώσω σ'εσένα τζιαι στους γυρώ μας, κάτι να προσφέρω, να δικαιολοφήσω την ύπαρξη μου.
Οι τζιαιροί εν πάντα οι ίδιοι σε ούλλες τις φάσεις της ιστορίας τζιαι τα γεγονότα επαναλαμβάνουνται με τρόπο. Εν οι άνθρωποι που αλλάσσουν τζιαι τα ρούχα τζιαι τα κτήρια.
Αν τζιαι εν ήθελα να καταλήξω με τίποτε δαμέ εν να το πώ: "Τζιαι είμαστε θκιό παθκιές γή τζιαι αφήκαμε τζιαι ετσαλαπατήσαν μας η μισή υφήλιος τζιαι ακόμα ζούμε, υπάρχουμε τζιαι κουβαλούμε-κρύφκουμε μέσα μας το αξιοζήλευτο ήθος του Κυπραίου τζιαι τη μακροχρόνια τζιαι πάντα επίκαιρη ελπίδα του. Τζιαι αφήκαμε Κύριε τζιαι Κυρία που θκιαβάζεις να μας παρασύρουν τζιαι που μια παθκιά που εμείναμε εχωριστήκαμε που μόνοι μας σε 1000 κομμάθκια τζιαι τσακωνούμαστε μεταξύ μας για μαλακίες, για μαλακίες.
Έχουμε που πάνω μας τον ουρανό, το άπειρο, την απεραντοσύνη τζιαι αντί να ασχοληθούμε με τζίνα, να λύσουμε τα γιατί μας τζιαι να εξελιχτούμε πνευματικά καθούμαστε τζιαι μυριζούμαστε τα νύσια μας.
Ζούμε σ'ένα πανέμορφο πλανήτη που είναι κυριολεκτικά ένα θαύμα, ότι χρειαζούμαστε διά μας το. Τζιαι αντί να ευχαριστούμε καταστρέφουμε τον τζιαι που πάνω, καταλάβουμε το τζιαι πάλε συνεχίζουμε.
Άτε τζιαι εθκιάβασες ότι έγραψα ως τωρά, Τι εκατάλαβες;;; Τίποτε! Ποιός εν να φκεί να τα σάσει;;  Κανένας. Ποιός το θέλει τόσο(τζιαι να καταπιεί τον εγωισμό του) ώστε να καταφέρει σε μια ζωή να βάλει σ'ένα ίσιο δρόμο τούτο το κόσμο; Ένιξέρω... Αν τον έβρεις πέ μου... Τζιαι ό,τι μου πεί είμαι μέσα. Αλήθκεια.

by Παραμυθία