Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Τι έπαθα; (upside down!) + έπιαμμε τζιαι το αναποδογυριστικό μου για το σύστημα!

1. Εψές έλυα ασκήσεις των μαθηματικών, τριγωνομετρία κατεύθυνσης, που τις 9 ως τις 4! Άρεσκε μου! Επορώθηκα! Τζιαι τούτον έγινε επειδή έβρισκα τα! Ούλλο το κεφάλαιο εν έδωκα σημμασία τι έλεεν ο καθηγητής τζιαι εδοκίμασα μόνη μου τζιαι εκατάφερα τα! Ούλλα σωστά! Τζιαι με ταχύτητα! Ποιά; Εγώ! Που μαθηματικά ήμουν πάντα κούσβος! Που δεν ήθελα μαθηματικά ενισχυμένα γιατί δεν τα εκατάφερνα τζιαι ήταν να μείνω ιδίαν!(Τζιαι σήμερα στο τεστ εκώλωσα, επειδή όπως είπεν τζιαι ο καθηγητής "το διαγώνισμα ήταν σπαζοκεφαλιές για να σκεφτείτε τζιαι λλίο με άλλο τρόπο". Οκ ήταν ωραίο διαγωνισματούι, έξυπνο, αλλά λυπήθου μας!)

2. Εν νυστάζω πλέον, ούτε πεινώ... πρέπει να θυμηθώ για να κάμω ένα που τα θκυό!(εψές ασπούμεν εν ετζοιμήθηκα τίποτε!)

3. Κάμνω ότι μαλακία μου καταιβεί ακόμα τζιαι μπροστά σε κόσμο.

4. Έχασα το λέγειν μου. Χάννω τα λόγια μου, εν χρησιμοποιώ τις εξειδικευμένες μου λέξεις....

5. Εν με κόφτει αν πάθω κάτι, αν κάμω λάθος (προσπαθώ όμως να μεν κάμνω), αν με καταστρέψω για λλίο... Ξέρω ότι ότι τζιαι αν ένι εν να το διορθώσω, γιατί μπορώ να το κάμω...

6. Εν με κόφτει πλέον που κανένα θέατρο, καμιάν αστρονομίαν, καμιάν φιλοσοφία κανέναν χορό, καμιά θεωρία της σχετικότητας, καμιά μπλούζα, καμιά ζώνη, κανένα βάψιμο, καμιά προσοχή στα λόγια μου, καμιά ατέλεια στις εργασιές μου... επειδή εσυνήθισα τα... τόσο πολλά που τα σκέφτουμε σαν να τζι εν εγώ που τα ήβρα, ασχολούμε μαζί τους τζιαι κάμνω τα σαννα τζιαι αναπνέω (τόσον εύκολα).

7. Εν με ενθουσιάζει τίποτε πλέον στη ζωή μου, ούλλα εν φυσιολογικό να γινούν που τη στιγμή που γίνουνται...

8. Έφυε μου το πάθος που είχα για τον τρόπο που ήθελα να ζήσω τη ζωή μου. Επειδή θωρώ την που κοντέυκει να πετύχει (ένι ξέρω γιατί τη θωρώ έτσι) τζιαι εν το βλέπω σαν άπιαστο όνειρο αλλά σαν κάτι που θα γίνει σε λλίες μέρες...

9. Χέστηκα αν θα μου μιλήσει ο τάδε ή η τάδε, όποια/ος τζι αν ένι... Εμπήχτην μου η ιδέα ότι βρίσκω τζιαι καλλύττερον/ρην της/του... Εν πα ναν καθηγητής, φίλος, φίλη, αρφή, ανήψιν, μάμμα, παπάς, αρφή, συμμαθητής, δημοφιλής που μες το σχολείο, γνωστός, γνωστή...

10. Εν αντρέπουμε κανένα τζιαι περπατώ το πρωί προς το σχολείο τζιαι καλημερίζω όποιον λάχει τζιαι εννοώ το ότι θέλω να έσιει καλή μέρα...

11. Έφυε μου η εμμονή που μου εμπήξασυν ότι για να βρίσκεις κάτι πρέπει να το βάλλεις στη θέση του (άσχετο ότι ποττέ εν το έβαλλα), τζιαι έφυε μου τζιαι η εμμονή του να συγυρίζω επειδή εν να φωνάζουν οι δικοί μου... Έσιει ξέρωγω πόσο τζιαιρό που το δωμάτιο μου εν η Χιροσίμα μετά την ατομική, ένεν τίποτε στη θέση του, τζιαι μια χαρά τα βρίσκω τζιαι φκάλλω τα πέρα... τζιαι άμα θέλω να καθαρίσω, μετακινώ το "βουνό" καθαρίζω τζιαι βάλλω το πίσω πάλε...

12. Ούλλα εν μια ιδέα. Τζιαι για τούτον εσιουρεύτηκα πολλά τούντες μέρες. Είμαστε ότι σκεφτόμαστε. Αν θέλεις στενοχωρκέσαι, αν θέλεις όι. Αν θέλεις αγχώνεσαι, αν θέλεις όι. Αν θέλεις πιστέφκεις το πιό έμπιστο σου άτομο, αν θέλεις όι... Αν πάλε εν θέλεις πάεις ενάντια στο κατεστημένο  τζιαι εν αγχώνεσαι άμα λαλεί στις εδήσεις κάτι που υπό κανονικές συνθήκες ήταν να σε ετρομοκρατούσε γιατί ότι έγινε, έγινε τζιαι ότι εν να γίνει εν να γίνει, εν τζιαι εν επειδή εν να φοηθείς εσύ εν να αλλάξει κάτι.

13. Εν θεωρώ τη Barbie κάτι σπουδαίο πλέον (εν πολλάααα σοβαρό τούτο, αλήθκεια όμως.). Εν ενθουσιάζουμε με για τα φορέματα της, με για τα μαλλιά της, με για τον πρίγκηπα της, με για τις ιστορίες αγάπης της, με για το ήθος της, με για τα τραούθκια της... Αγαπώ την πάλε, αλλά έγινε τζιαι τούτη εκμετάλλευση (αλλά ένεν τούτο που με ενοχλεί, απλά εκολλούσεν μες την κουβέντα επειδή συνήθως πάντα τζιαμέ καταλήγουν οι ανθρώποι).

14. Εν θαυμάζω κανένα πλέον. Ούτε Tesla, ούτε Einstein, ούτε Beyonce, ούτε Σωκράτη, ούτε Πλάτωνα, ούτε καμπόσους νομπελίστες, κανένα που τζίνους που παλιά είχα τους για πρότυπα. Σκέφτουμε ότι άμα θέλω γίνουμε τζι εγώ έτσι. (όπως τζι αν με χαρακτηρίσεις δαμέ, δικαίωμα σου, μπορεί να έσιεις τζιαι δίκαιο... αλλά τι παραπάνω είχαν τούτοι που εν έχω εγώ; Απλά εμάθαν πως να δουλέφκουν λλίο πιο πολλά τον νού τους).

έσιει τζιάλλα αλλά ένεν ανάγκη να πιεστώ να τα βρω τωρά...

Απλά ένι ξέρω, πάει κατι Χ; εν πάει;

Γιατί εσυνέβηκε τούτη η αλλαγή;

Φατσάρει αρνητική, στην πραγματικότητα εν τζι ένι, στο κάτω-κάτω ποιός ορίζει το λάθος τζιαι το σωστό;

Εν νιώθω συγχισμένη, ξέρω τι μου γίνεται, καταλάβω, απλά ένι ξέρω τι με ώθησε τζιαι λειτουργώ τζιαι σκέφτουμε με τούντο τρόπο...

Τς, εν οι πολλές οι σκέψεις; Τα πολλά "γιατί"; Η υπερβολική χρήση του νού μου για την παραμικρή λεπτομέρεια της ζωής μου; Η συνεχής παρατήρηση τζιαι ανάλυση του κάθε μου στιγμιότυπου;

Ένι ξέρω, μπορεί να  μεν με κόφτει τζιόλας καταβάθος ή μπορεί απλά να μεν βιάζουμε να μάθω...

Εν τζιαι νιώθω απογοητευμένη με τη ζωή μου, ούτε βαριεστημένη, ούτε έχω κάποιο πρόβλημα που κάτι, ούτε παράπονα έχω, καμία σχέση. Ούλλα εν μια χαρούα, ούλλα αποδέχουμε τα, ούλλα εν να σαστούν, ούλλα εν να γίνουν κάποτε...

Τελικά ξέρω τι έγινε... Εφάτσησε μου που η ανθρωπότητα τρώει τις μαλακίες που της προσφέρουν. Εφάτσησε μου που μιλούν για προπαγάνδες, για εθελοντισμό, για να σταματήσουν οι πολέμοι, για τα περιβαλλοντικά προβλήματα, για την εγκληματικότητα... Αηδίασα που σχολιάζουν τους άλλους, όποιοι τζι αν ένι, είτε δημοσιογράφοι, είτε κριτές, είτε δικαστές, είτε αστυνομικοί, είτε καθηγητές, είτε ότι να ΄ναι... Ε ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΛΑΛΕΙΤΕ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ!

Λάλε-λάλε εκάμετε μας να είμαστεν τόσο αρνητικοί απέναντι στα αρνητικά που εβαρεθήκαμε τζιαι τα θετικά! ΚΟΨΕΤΕ ΤΟ ΟΣΠΟΥ ΕΝ ΩΡΑ! Συμβιβάζεστε με τη μαλακία σας (ένι ξέρω ποιοι ακριβώς εν οι "εσείς" αλλά η μούγια εν να μουγιαστεί είμαι σίουρη). Για παράδειγμα, επαινείτε τζιαι μιλάτε για εθελοντισμό. Τούτο εν το μέλλον που θέλετε για τον τόπο σας; Να υπάρχει το κακό τζιαι να υπάρχει τζιαι ο εθελοντισμός να το χώννει επιμελώς που πάνω; Στοχεύετε στην μετριότητα τζιαι καρτεράτε τα αρνιά να σας τιμήσουν (οκ τζι εσείς αρνιά είσαστεν, των προηγούμενων αλλά τζιαι του εαυτού σας). Καλοί μου άνθρωποι, δεν αμβλύνουμε το πρόβλημα, το επιλύουμε που να μείνει μαύρο να μείνει! Επήα τόσα σεμινάρια τζιαι διαλέξεις που την αρκή του χρόνου με το σχολείο... ούλλοι ηθέλατε να αμβλύνεται τα προβλήματα, ούλλοι εσυμβιβάζεστουν με την παροδική λύση ή την πρόχειρη και εύκολη επίλυση του κάθε προβλήματος που αφορούσε τη κοινωνία μας...Μα γιατί; Αφού εσείς είσαστεν η κινητήριος δύναμη, εσείς εν να τα αλλάξετε, εν που εσάς που εξαρτάται, εν εσάς που εν να ακούσουν ούλλοι, ίνταμπου φοάστε τζιαι εν αγωνίζεστε για την όποιαδήποτε λύση;

Προπαγάνδα: γιατί πάντα κάποιο άνθρωποι να πρέπει να κρύβονται πίσω που άλλους τζιαι να κρούζουν που κάτω που κάτω; Γιατί πάντα πρέπει να φταίει μια ομάδα ανθρώπων η οποία μας κρατά σε πλήρη άγνοια και μας ωθεί στην ανία; Γιατί πάντα ότι γίνει, η προπαγάνδα φταίει, ούλλα ήταν κανονισμένα γιατί κάποιοι είχαν συμφέρον; Γιατί δηλαδή να τα ρίχνουμεν ούλλα σε τούτον τον κρυφό-χωσμένο θεό (=προπαγάνδα) τζιαι όι στην κρίση μας τζιαι στον τρόπο συμπεριφοράς μας τζιαι τη ποσότητα του ενδιαφέροντος μας για κάποια θέματα;

Επίσης, γιατί να γίνονται αντιπολεμικές διαδηλώσεις και όχι γιορτές ειρήνης; Γιατί να γίνονται διαδηλώσεις ενάντια στη φαλαινοθηρία τζαι όι γιορτές για τις φάλαινες; Γιατί να δημιουργούνται οργανώσεις παραπόνων τζιαι όι οργανώσεις ευχαρίστησης τζιαι επαίνου; Γιατί ούλλα σε τούντο κόσμο πρέπει να εν αντι-κάτι, κατά κάποιου, ενάντια σε κάτι; Μεν μου πείτε ότι εν επειδή έχουν κάτι να πούν. Ένεν, αξαγριώννουν παραπάνω τους "εχθρούς" τους τζιαι τους αντιπάλους τους, γυρίζουν το στο τέλια ενάντια μετά τζιαι αντιδρούν...Αφού είμαστεν έξυπνοι τζιαι θωρούμε ότι η προπαγάνδα λειτουργεί μόνο που κάτω-που κάτω, ε γιατί εν λειτουργούμε τζι εμείς που κάτω-που κάτω να πετύχουμε τζίνο που θέλουμε τζιαι κάμνουμε τους πελλούς;;;

Τέλοσπάντων, να το αφήσω δαμέ... πραγματικά θα ήθελα να δω την άποψη σας...για ότι θέλετε...

Βy the way άλλα εξεκίνησα να πώ τζιαι άλλα είπα! Ευχαριστώ πολύ που εφτάσετε μέχρι το τέλος του ποστ μου!

By Παραμυθία

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Παραμυθία:
έσιει που τότε που ανοίξαμεν το blog που δεν μπορώ να κατασταλάξω πιο design εν το πιο καλό!
θέλω το τζαι πολύχρωμο (να με εκφράζει) τζιαι ευανάγνωστο (να μεν κουράζει το μάτι)...

Ασυμβίβαστη;
κόρη όπως ήταν στην αρχή ήταν καλό, αλλά άλλαξες το τζιαι 5 φορές που τότε... τωρά έκαμες το τέλια παναήριν, κάμε το κόρη μου ένα γκριζούι γαλαζιούι τζιαμέ να τελειώνουμε... ίντα το άλλαξες;

Παραμυθία:
ε κόρη αφού εβάλλαν τα ίδια φόντα μ'εμάς, εν να έχουμε τα ίδια με τους άλλους; ....τζιαι ικανοποιούσε μόνο ένα που τα γούστα μου το style του...

Ασυμβίβαστη:
α ναι, είσαι τζιαι διχασμένη προσωπικότητα τζιαι έσιεις τζιαι πολλά γούστα. εξιάσαμεν...



Κάπως έτσι ήταν η συζήτηση μας.... Αποφασίσαμε, να μας βοηθήσετε!

Πέτε μας απόψεις πως να κάμουμε το blog... πώς θα σας άρεσκε;

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Αν το εκαταλάβετε, εμείς εχτές εκαρτερούσαμε που την NASA να ανακοινώσει σε μετάφραση:
 "Και ναι, βρέθηκαν στον Τιτάνα νέοι αναερόβιοι οργανισμοί που βρίσκονται ακόμα σε πρωταρχικό στάδιο και χρησιμοποιούν το αρσενικό ως το κυριότερο συστατικό για να ζήσουν (κανονικά εν μια λέξη αλλά εν την αθθυμούμε (Παραμυθία -20 στην Επιστήμη περιβάλλοντος)). ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ! Αναθεωρούμε τα πάντα, το δηλητήριο για εμάς αναγκαίο συστατικό για άλλες μορφές ζωής! Αναμένονται αυτοί οι οργανισμοί να εξελιχθούν σταδιακά σε (π.χ) 4 είδη ζωής που έχουν τα πλείστα από αυτά την ικανότητα να αντιλαμβάνονται και τις 12 διαστάσεις! Αισθητήρες στο σώμα τους θα βοηθούν στον εντοπισμό κυμμάτων (όχι ήχου, κάτι άλλο που εν να ανακαλυφτεί πιο μετά!) απ'όλο το σύμπαν..."

Ε ΤΖΙΑΙ ΜΕΤΑ ΕΞΥΠΝΗΣΑ!

Έτσι οργανισμούς ήβραν μόνο σε μια λίμνη στη Καλιφόρνια που έσιει πολλύν αρσενικό τζιαι ακόμα εν βακτήριούθκια τζιαι ακόοοοομα ελπίζουν ότι εν να έβρουν έτσι οργανισμούς τζιαι αλλού, σε άλλους πλανήτες!


http://www.nasa.gov/topics/universe/features/astrobiology_toxic_chemical.html

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Απαντάτε ως τις 9.00μ.μ σήμερα!

Υπάρχουν εξωγήινοι; (έλα να βλέπω απαντήσεις να πέφτουν!)

Έφκαλεν η NASA που λαλείτε ότι πόψε η ώρα 9 εν να μας πεί αν υπάρχουν εξωγήινοι ή όχι!

“Μήπως η NASA ανακάλυψε ζωή σε ένα από τα φεγγάρια του Κρόνου;”


“Μοιάζει απίθανο, πραγματικά” σημειώνει ο αστρονόμος Φιλ Πλέιτ, ο οποίος μετρά δέκα χρόνια σκληρής δουλειάς για το τηλεσκόπιο Hubble, προσθέτοντας ότι ακόμα και εάν είναι έτσι δε θα το ανακοίνωναν με αυτόν τον τρόπο.



Οργιάζουν οι φήμες στο διαδίκτυο σχετικά με το περιεχόμενο της σημερινής συνέντευξης Τύπου της NASA, η οποία αναμένεται να ξεκινήσει στις 9.00 μ.μ. (ώρα Ελλάδος) στην Ουάσιγκτον.
«Η ΝASA θα δώσει συνέντευξη Τύπου στις 14:00 EST την Πέμπτη, 2 Δεκεμβρίου, για να ανακοινώσει μια ανακάλυψη στον τομέα της αστροβιολογίας, η οποία θα έχει επηρεάσει την αναζήτηση αποδείξεων εξωγήινης ζωής», αναφέρει η υπηρεσία στην ιστοσελίδα της.
Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι η NASA θα ανακοινώσει ευρήματα που σχετίζονται με την ύπαρξη νερού, ενδείξεων εξελικτικής βιολογίας ή ακόμη και τον εντοπισμό βακτηρίων στο υδάτινο περιβάλλον κάποιου πλανήτη.
Πολύ έντονη είναι, επίσης, η φήμη για τον εντοπισμό μικροβιακής ζωής στον Τιτάνα, τον μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου.


Εν να στεναχωρηθώ πολλά αν δεν έshει εξωγηνούθκια.......

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

ούλλα που γυρόν (by Παραμυθία)

Έχει καιρό να γράψουμε, ξέρουμε το, ένεν ότι εν είχαμε χρόνο, εν ότι... εεεεε ένι ξέρω! Εγύρεφκα θέμα να γράψω, να εν ενδιαφέρον, να μας βάλετε σχόλια(μόνον έτσι καταλάβουμε ότι μας διά σημμασία κάποιος τζιαι ότι αρέσκουν σας τζίνα που γράφουμεν), να ανταλλάξουμεν απόψεις(γι'αυτόν εκάμαμε το ιστολόγιο), να δώσουμε γνώσεις, να λάβουμε τζι εμείς μέρος στην αλλαγή της εικόνας τούτου του κόσμου, να εκφράσουμε μια διαφορετική όψη της ζωής (ούλλη έχουν την δική τους όψη...). Τελικά, εκατέλειξα στο ότι άμαν μιλάς για τη ζωή εν έσιει τίποτε πιο συγκεκριμμένο που το γενικό...

Άλλαξαν πολλά πράματα στη ζωή μου που τον τζιαιρό που έγραψα για τελευταία φορά... Ούλλα πιέννουν καλά, ή τουλάχιστον τωρά αναγνωρίζω το ότι πιέννουν καλά. Εσυνειδητοποίησα τζιάλλα πράματα, έμαθα πολλά τζιαι το κυριότερο έμαθα να απολαμβάννω τη στιγμή συνδυάζοντας την με τα όνειρα μου για το μέλλον χωρίς να εξουδετερώνεται ένα που τα θκιό.

Που ήμουν μιτσιά, εθωρούσα τους συμμαθητές μου τζιαι εσύγκρινα τους με τους μεγάλους..."πώς γίνεται αφού σε ούλλα τα αγόρια αρέσκει μια κορούα που μες την τάξη, άμαν εν να μεγαλώσουν παντρέφκουνται διαφορετικές στο τέλος;"... μετά εμεγάλωσα, είδα ότι σε ούλλα τα αγόρια αρέσκουν 2 κορούες που την τάξη, τζιαι μετά 3 τζιαι μετά 4 τζιαι μέσα ήμουν τζι εγώ... μετά είχα άλλην απορία: "πώς γίνεται να τους αρέσκω τζιαι να μεν μου αρέσκουν, να με αγαπούν τζιαι να μεν τους αγαπώ;". Ύστερα αποφάσισα ότι εν θα διώ σε κανένα σημμασία γιατί πληγώνεσαι άδικα τζιαι γιατί οι "έρωτες" σε μικρή ηλικία εν περιπαίξιμο. Τζιαι ήμουν τζιαι είμαι σίουρη τζιαι δεν το μετανιώνω. Που τότε, εμεγάλωσα τζιάλλον, είδα ότι για να εν αληθινό κάτι πρέπει να το νιώθουν τζιαι οι θκιό, επαρατηρούσα τις φίλες μου που είχαν σχέσεις τζιαι φλερτ (γιατί εγώ εν είχα, απόφευγα), εμάθεννα που τα λάθη τους τζιαι επαραδειγματίζουμουν, έμαθα καλλύττερα που τζίνες τζιαι στο τέλος εκατέλειξα να είμαι ειδική στις σχέσεις τζιαι να με ρωτούν συνέχεια τι να κάμουν για να μεν τους φύει ο φίλος... Εμίσησα τα πάντα της εφηβείας που έχουν να κάμουν με τον έρωτα απλά επειδή οι έφηβοι εν ηξέραν να τα χειριστούν...Ήξερα τι ήθελα πας τούντο θέμα, ξέρω τι ζητώ τζιαι είμαι πολλά απαιτητική τζιαι ιδιότροπη σε ότι έχει να κάνει με αγόρια, αλλά πάντα φροντίζω να του απορρίπτω ευγενικά τζιαι να μεν τους πληγώνω ότι τζι αν μου εκάμαν...

 Έχω τεράστιους στόχους στη ζωή μου, μεγάλες απαιτήσεις που τον εαυτό μου, τεράστιες υποχρεώσεις απέναντι σε μια κορούα που έπαιζε αθώα κούκλες, που οι καλλύττεροι της φίλοι ήταν φανταστικοί τζιαι ότι τζι αν έκαμνε ήθελε το καλό τον άλλων για να μπορεί να εν ευτιχισμένη, απέναντι σε ένα παιδάκι, που εφρόντισε να μάθει γλήορα πολλά για τη ζωή για να μπορέσει να πετύχει έγκαιρα τζιαι να κάμει όσες πιό πολλές αλλαγές μπορεί σε τούτο το κόσμο ούτως ώστε να προλάβει να ζήσει στο τέλος μια φυσιολογική ζωή τζιαι να γεράσει τζιαι να πεθάνει ξέροντας ότι φέφκει που τον κόσμο αλλά εν υπήρχεν απλώς, εχρησίμευσε κάπου...Τζιαι ναι, τούτη είμαι εγώ, νιώθω υποχρεωμένη απέναντι στη μικρή Παραμυθία που επίστεψε τόσο στη μεγάλη τζιαι γι'αυτόν εφόρτωσεν της τόσες υποχρεώσεις, που την έκαμε να νιώθει ότι έσιει πας τις πλάτες της την τύχη του κόσμου ούλλου, γιατί έτσι διά μου τη δύναμη να ξέρω ότι πρέπει να προχωρώ με τους στόχους μου προορισμό, τα πόθκια μου στη γή τζιαι τα μμάθκια μου στον ουρανό. Υπολογίζω τόσο πολλά τη μικρή Παραμυθιά γιατί ξέρω πόσον αθώα τζιαι μελετημένα εσκέφτετουν για μωρό ηλικίας 5-10, ξέρω ότι είσιεν ικανότητες που επειδή ένεν συνηθισμένες τζιαι εν τις αποδέχουνταν εδιέκοψεν τες τζιαι έμεινεν μισή απ'ότι ήταν, ήταν ένα απίθανο μωρό, μια τρομερά φοβερή προσωπικότητα με απίστευτα μεγάλη φαντασία τζιαι με μια ιδιαίτερη πλευρά που βλέπει τα πράματα, με τρόπο που να τα αποδέχεται ούλλα τζιαι να βλέπει πάντα τη θετική τους πλευρά. Ήταν μέσα σ'ένα περιβάλλον ούλλον αγάπη τζιαι ασφάλεια, με ανθρώπους που την υπολογίζαν πάντα τζιαι που την έκαμναν να νιώθει ότι αξίζει. Οι στιγμές που μου εμείναν πιό έντονα όμως, εν τζίνες που επερνούσα μόνη μου κατά την ηλικία των 4-6, ήταν ο πιό μαγικός κόσμος, τα πάντα ήταν δυνατά, τζιαμέ έμαθα τη ζωή, έβαλλα μόνη μου τις δυσκολίες τζιαι μόνη μου τις εξεπερνούσα, μόνη μου επρόσεχα τον εαυτό μου στις φανταστικές μου ιστορίες τζιαι μόνη μου εμελετούσα τα πάντα τζιαι εδιούσα ώθηση για νέες εμπειρίες τζιαι περιπέτειες, κάθε λλίον άλλασσα προσωπικότητα για να φκεί η ιστορία τζιαι έτσι έμαθα να βλέπω τα πράματα τζιαι που τη μερκά των άλλων, εν είσιεν βαρύτητα για μένα τότε, ούτε νόμους της φυσικής τζιαι νόμους για τη συμπεριφορά των ανθρώπων, τα πάντα ήταν δυνατά τζιαι κανένας εν με εσταματούσε, ούτε που επερνούσε που τον νού μου να έχω εμπόδια, ως τζιαι οι κακοί άλλασσαν άμαν μου εσύμφερε τζι έτσι έμαθα τον τρόπο να φκάλλω το θερκό που την τρύπα. Τζίνη (η μικρή Παραμυθία), έμαθε τη ζωή φκάλλοντας τζιαι ζώντας ιστορίες που τον νού της, εμάθθενε 500 πράματα την ημέρα, εν την έκοφτε αν κάποιος ήταν κακός ή έκαμνε της κακό, πάλε αγαπούσεν τον, εν την έκοφτε τι γίνεται τζιαι τι όι, γιατί ήξερεν ότι η μεγάλη Παραμυθία κάποτε εν να τα σάσει ούλλα. Πώς μπορώ εγώ τωρά να προδώσω τα όνειρα ενός μωρού; Τούτου του μωρού που μου επρόσφερεν τόσα τζιαι τόσα εφόδια; Που με έμαθε να αντέχω τζιαι που ακόμα ξεχωρίζει γιατί εκπέμπει μάλλον τζίνο το κάτι που τη παιδική ηλικία που του έμεινε;

Ανάμεσα στην ιδιοτροπία μου για τα αγόρια τζιαι τους έρωτες, ανάμεσα στους στόχους μου τζιαι τα όνειρά μου που παν να καταρρεύσουν λόγω της υπερβολικής πλέον υπερπροστατευτικότητας που έχω για τον εαυτό μου (κάτι που εν να επλήγωνε τη μικρή Παραμυθία), ανάμεσα στα καλά τζιαι τα κακά της ζωής μου, εγνώρισα ανθρώπους που εκατέλειξα στο συμπέρασμα ότι η πιό μεγάλη τιμή της ζωής εν να γνωρίζεις έτσι πλάσματα τζιαι η μεγαλλύττερη να έσιεις κάποια σχέση μαζί τους. Διούν νόημα, εν η ευτυχία σου τζιαι εκτιμάς έστω τζιαι την παραμικρή σημμασία που εν να σου δώκουν ενώ εν απαιτείς πολλά γιατί κάποιες φορές νιώθεις ότι η αγάπη που τους έσιεις εν αρκετή τζιαι για τους θκιό...
Θέλω να τους ευχαριστώ τζιαι μόνο που υπάρχουν.
 Εν η κολλητή μου (Ασυμβίβαστη), που εν η αρφή μου, η μάμμα μου, η γιαγιά μου, το αίμα μου το πνευματικό, το άλλο μου εγώ, η αντίθεση μου, η άποψη μου άμαν έν έχω, το συμπλήρωμα μου, η αλλαγή μου, η σταθερότητα μου τζιαι τεράστιο μέρος του είναι μου. Εν πολλά υποσχόμενη τζιαι τρομερά χρήσιμη για την κοινωνία, εν κινητήριος δύναμη για πολλά πράμτα σε τούτο το τόπο. Ο άλλος εν ο εξάδερφος μου(ένας που του πολλούς!), ο traceur! Άλλος πολλά υποσχόμενος! Εν τζιαι τζίνος όπως την κολλητή μου σκέττος θησαυρός, εν άνθρωπος-θαύμα, κρατά μου μιαν άλλη ισορροπία στη ζωή, δια στη ζωή μου μια ξεχωριστή γεύση, ταξιδεύει με σε άλλους κόσμους, κάποτε ονειρέυκουμε να ζήσω μια μέρα όπως τη ζεί τζίνος... Η άλλη θησαυρούλλα εν η καλαδερφή μου, η μεγάλη κόρη του τατά μου, χρωματίζει τη ζωή μου με ευχάριστα ανύπαρκατα χρώματα, κάθε φορά έχω να γνωρίσω κάτι καινούργιο μαζί της, εν συνώνυμη με την ηρεμία τζιαι την σιγουριά, με την αγνότητα τζιαι την τελειότητα χωρίς πίεση τζιαι έσιει μια καλοσύνη που δαμέ ως τ'ανάθθεμα... Το άλλον αγόριν, εν ο άλλος μου ο εξάδερφος, ο μεγάλος που την πλευρά της μάμμας μου, εν συνώνυμος με τη φυσιολογική ζωή τζια το πετυχημένο χιούμορ (πραγματικά φίρνεσαι που τα γέλια!) τζιαι κότζιαμου άθρωπος με έτσι φοητσιάρικην-χαριτωμένην φάτσαν δείχνει μου την τόσην αγάπην που μου έσιει τζιαι αππώννει με τζιαι εκτιμά με όπως είμαι...Έν τζιαι ο άλλος μου ο εξάδερφος που το βασικόν του εν ότι κάμνει τα νεύρα του τζιαι τη στενοχώρια του γινάτι τζιαι δεν τον πέρνει τίποτε που κάτω τον πελλό! Έσιει τζιαι έναν αγόρι που άρκεψεν τζιαι γίνεται μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου τζιαι της ζωής μου! Εγνώρισα τον που τα blogs τζιαι εθαύμασα τον που το πρώτο κείμενο του που εθκιάβασα. Ήξερα ότι έπρεπε να τον γνωρίσω, ένιωσα ότι πρέπει να μιλούμε τζιαι να γνωριστούμε με τούτο τον άθρωπο τζιαι ήμουν σίουρη ότι ό,τι τζιαι να γίνει εν ναν καλό τζιαι εν να κερδίσουμε τζιαι οι θκιό. Εν τζιαι τούτος ένας θαυμάσιος θησαυρός, μια μεγάλη επιτυχία-ύπαρξη, άμαν πεις το όνομά του εν σαν να τζιαι κάμνεις μια λίστα με τα καλά ούλλου του κόσμου  Έσιει το ταλέντο, όλως παραδόξως (γιατί ως τωρά μόνο η κολλητή τζιαι το ανήψιν το είχαν) να μου θυμίζει τους στόχους μου... Τζιαι εν τζιαι η μικρή μου αδελφούλλα...ο λόγος ύπαρξης μου, απλά τούτο λαλώ!

Έχω τζιάλλα πολλά να πώ! Αλλά θωρώ ότι έγραψα αρκετά! Άλλη φορά τα άλλα! Αρκεί μου που έφκαλα έστω τζιαι λλία που μέσα μου!

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010











Αν μπορείς στην πλάση τούτη να προσφέρεις τα πλούτη
Κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίσεις το καλό

Αν μπορείς στη τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία
Κι αν οι επαίνοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό

Αν μπορείς με μιάς να παίξεις κάθετί πού'χεις κερδίσει
στη καταστροφή ν'ανθέξεις και να δώσεις κάποια λύση

Αν μπορείς να υποτάξεις πνεύμα, σώμα και καρδία....

Αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μην βγάλεις τσιμουδιά..

Αν μπορείς στην καταιγίδα να μη χάνεις την ελπίδα
Κι αν μπορείς να συγχωρέσεις όταν σ'έχουν αδικήσει

Αν μπορέσεις τ'όνειρό σου να μην γίνει όλεθρός σου
Κι αν μπορέσεις ν'αγαπήσεις όσους σ'έχουνε μισήσει

Αν μπορείς να'σαι ο ίδιος στη χαρά και στην οδύνη

Αν η πίστη στη ψυχή σου μπρος σε τίποτα δεν σβήνει

Αν μιλώντας με τα πλήθη τη συνείδηση δε χάνεις

Αν μπορέσεις να χωνέψεις πως μια μέρα θα πεθάνεις

Αν ποτέ δε σε μεθύσει του θριάμβου το κρασί

Αν στα ψέματα των άλλων δεν λες ψέματα κι εσύ

Αν μπορείς να μην θυμώνεις αλλά μήτε και να κλαίς
όταν άδικα σου λένε πως μονάχα εσύ φταίς...

Αν μπορείς ηρεμία, δίχως νεύρα ή δυσφορία
Κι αν μπορείς τα ίδια σου τα λόγια να τ'ακούς παραλλαγμένα

Αν μπορείς κάθε λεπτό σου νά'ναι μια δημιουργία
Και ποτέ σου να μη μένεις με τα χέρια σταυρωμένα

Αν οι φίλοι και οι εχθροί σου δεν μπορούν να σε πληγώσουν

Αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά δεν σου σηκώνουν

Αν τους πάντες λογαριάζεις μα κανένα χωριστά

Αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα μυστικά...



Ε! ΤΟΤΕ......

Θα μπορέσεις να απολαύσεις όπως πρέπει τη ζωή σου
Θα'σαι άνθρωπος σπουδαίος κια όλη η ΖΩΗ θα'ναι ΔΙΚΗ ΣΟΥ...!

                                                                                                        "ΚΙΠΛΙNΓΚ"








If...

If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you;
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or, being lied about, don’t deal in lies,
Or, being hated, don’t give way to hating,
And yet don’t look too good, nor talk too wise;
If you can dream - and not make dreams your master;
If you can think - and not make thoughts your aim;
If you can meet with triumph and disaster
And treat those two imposters just the same;
If you can bear to hear the truth you’ve spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to broken,
And stoop and build ’em up with wornout tools:
If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breath a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: «Hold on!»
If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with kings - nor lose the common touch;
If neither foes nor loving friends can hurt you;
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds’ worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that’s in it, 
And - which is more - you’ll be a Man my son!

RUDYARD KIPLING

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Είδη Κύπριων Πατεράδων!

Μετά από την παρότρυνση του φίλου Δούκα Μισιαρού να γράψουμε είδη Κύπριων συγγενών αποφασίσαμε να γράψουμε για τα είδη πατεράδων και θειάδων!!! Εν να γράψουμε τωρά τους παπάες τζιαι νέξτ ντέης τις θείες! Ελπίζω να μεν αφήκαμε πολλά πίσω γιατί αν και ομαδική δουλειά ήταν στο άψε σβήσε που τα ήβραμε λόγω πίεσης χρόνου!

  • papa Appomenius kopelluinius: Συναντάται σε λεφτώδης περιοχές. Ό,τι του πείς η απάντηση θα είναι "ναι", το οποίο είναι και ο χαρακτηριστικός ήχος του μαζί με το "πούλλα μου, αγάπη μου, αγαπούλλα μου, γιόκκα μου, λεβάντη μου, κούκλα μου....κλπ χαϊδευτικά", εξαρτάται από την βαθμίδα εξέλιξης που βρίσκεται το είδος.
  • papa Ameletitus philosophus(σταρχιδιστής-φιλόσοφος): εν φακκά πενιά! Συναντάται σχεδόν παντού, τρώει κυρίως κρέατα τζιαι σούγλες (γιαααξ...εγώ το έγραψα τούτο; "σούγλες!") τζιαι άμαν μιλά φωνάζει πάντα. Νομίζει εν ο στύλλος του σπιθκιού τζιαι εν πρέπει να κάμνει τίποτε. Σε περιόδους ξεκούρασης και ολικής (όϊ χειμερίας) νάρκης απλώνει το σώμα του φαρδύ-πλατύ όπου έβρει. Γενικός ήχος του είδους είναι το "εν πειράζει (μτφρ. εν με κόφτει) γιέ μου-κόρη μου, έτσι εν η ζωή... εν να περάσουμε". Ρωτά σε τι γίνεται στο σχολείο ή τι έχεις αλλά εν τον κόφτει στην πραγματικότητα, ούτε που αθθυμάτε μετά τι του είπες... απλά κάμνει το γιατί εν ο ρόλος του. Στη χείριστη περίπτωση εν σου διά καν σημμασία τζιαι εν υπάρχεις...αν εν χωρισμένοι οι δικοί σου εν δια λεφτά τζιαι μιλάτε το πολλύ μια φορά τον μήνα.
  • papa Liberty allaksognomius: εν το είδος του παπά που σε αφήνει να κάμνεις ότι θέλεις άμα τον ρωτήσεις αν γίνεται, αλλά αμαν έρτει η ώρα της πράξης αλλάσει γνώμη τζιαι λαλεί σου εν σε αφήννει τζιαι συνέχεια αλλάσσει επιχειρήματα.
  • papa Liberty anathemius: είναι η εξέλιξη του πιο πάνω είδους. Αυτό το είδος ναι'μεν αλλάσσει γνώμη τζιαι εν σε αφήννει στο τέλος να κάμεις τζίνο που θέλεις αλλά μετά εν επιμένει, βαρκέται τζιαι λαλεί σου "εεεεεεε! κάμε ότι θέλεις... εν να με θυμηθείς, εγώ μια φορά είπα σου τα...κλπ".
  • papa Archioprihtius: εν σε αφήνει λεπτό μόνο/μόνη σου, ένι μπόρει να μεν ηξέρει τι γίνεται μαζί σου. Ρωτά σε συνέχεια πράματα για τα προσωπικά σου, ρωτά σε αν έφαες, πότε έφαες, τι έφαες, με ποιόν έφαες....κλπ. Μπαίνει μες το δωμάτιο σου τζιαι αρκέφκει να ανακατώνεται παντού, να συγυρίσει, να σε βοηθήσει στα μαθήματα, να σε ρωτήσει 10-20 φορές αν χρειάζεσαι κάτι... Μπορεί να γίνει χειρότερο αν σου τα πρήζει να κάμει κάτι που εν θέλεις πχ να φορήσεις το φορεματάκια που σου έφερε η γιαγιά ή να βάλεις την μοβ γραβάτα γιατί είσαι πιο ωραίος/ωραία έτσι... Μιλά σου συνέχεια τζιαι κάμνει πολλές επαναλήψεις...
  • papa Prosektikus-panoplius: εν υπερπροστατευτικός, εν σε αφήννει να κάμεις τίποτε, ο κόσμος χωρίς τζίνον δίπλα σου νομίζει εν να σε κατασπαράξει, νομίζει ούλλοι θέλουν να σου κάμουν κακό τζιαι εν έχει chance να του γελάσεις.
  • papa Lafazanius: συνέχεια λαλέι σου τι έκαμνε τζίνος που ήταν στην ηλικία σου, βάλλει τζιαι καμπόσα που τον νού του τζιαι λαλεί τα με ύφος τζιαι νομίζει ότι πιστεύκεις τον.
  • papa Puimun mitsius: που ήταν μιτσής ήταν τέλειος τζιαι φακκά σου το συνέχεια. Έμαθες τη ζωή του πόξω, μιλά παραβολικά και αινιγματικά για να σε προβληματίσει.
  • papa Hitlerus-aftarchikous: "εν να το κάμεις επειδή λαλεί το ο παπάς που ξέρει!" με αυτή τη σειρά ήχων μπορούμε να αναγνωρίσουμε το χειρότερο είδος πατέρα... εν 2-3 είδη μαζί, συν του ότι εν δέχεται με τίποτε να του μιλήσεις, βάλλει τιμωρίες, ότι κάμεις τζιαι εν το εγκρίνει δημιουργεί επιπτώσεις, θέλει να έχει πάντα την τελευταία κουβέντα τζιαι άμπα τζιαι αντιμιλίσεις του!
  • papa Dimokratikous: ότι γίνει πρέπει να το συζητήσει μαζί σου, θέλει να σου διά την ευκαιρία να νιώθεις μεγάλος/λη τζιαι ώριμος/μη. Μιλά, μιλά, μιλά τζιαι που εν να έρτει η σειρά σου ξαναμιλά! Με λλία λόγια όπως κάθε παπάς ένι ξέρει που διάλογο, απλά διά σου την εντύπωση να νομίζεις ότι υπολογίζει σε.
  • papa Iremius: ο καημένος, κάθεται τζιαμέ, βοηθά σε άμα θέλεις, μιλά σου άμα θέλεις...έχει σου εμπιστοσύνη... τι άλλο θέλεις;
  • papa-mama:  όϊ να νομίσετε τίποτε! Τούτο το είδος έχει τζιαι χαρακτηριστηκά της μάμας, ειδικά της ευαισθησίες της τζιαι τις έγνοιες της...
  • papa Kipreous:  τούτο το είδος αν έχει κόρη θέλει την να εν νοικοτζυρά τζιαι φρόνιμη, χαμηλοβλεπούσα τζιαι να ξέρει να κάμνει φαγιά, καφέ κυπριακό τζιαι να τον σερβίρει μες τον δίσκο με νερό...κλπ. Αν έχει γιό θέλει τον να πιάννουν τα σιέρκα του, να κάμνει καλή σούβλα, να έχει πολλές κορούες τζιαι να τες χουμίζει, να εν μάστρος τζιαι να φαίνεται λεβέντης που ένα μίλι τόπο, να τον δείχνουν τζιαι να λαλούν "άδε τον ίντα κοπέλλιν, σαν τον παπά του!".
  • papa Paramithius: εν ο παπάς της Παραμυθίας, εν θα τον έβρετε πουθενά αλλού, εν ούλλα τα πιό πάνω μαζί (εκτός το 2!)!
  • papa Asimvivastous: εν ο παπάς της Ασυμβίβαστης, εν θα τον έβρετε πουθενά αλλού, ούλλα όσα είπαμε πιο πάνω... τίποτε που τζίνα!
Ε τελικά σίουρα αφήκαμε αρκετά πίσω... τουλάχιστον είπαμε τα βασικά... άτε! πείτε τζι εσείς καμιάν ιδέα!!....

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

τζιαι μετά λαλούμε ότι κουραζούμαστε πολλά

Προχτές εθκιάβαζα που το μεσημέρι ως τη νύχτα.... Είχα πολλά να κάμω, επήα τζιαι ιδιαίτερα... έντυσα τζιαι κάτι βιβλία που εμείναν... Αλλά τίποτε που τζίνα που έκαμνα τζίντην ημέρα εν μου άρεσκε (εκτός που το φαγητό τζια τις συζητήσεις μου στο msn)... Εβαρκούμουν πάααααααρα πολλά τζιαι αποφίσισα ότι ήταν καλή στιγμή να αρκέψω να με βρίζω που άφηκα τον εαυτό μου να μπεί στη διαδικασία να κάμνει κάτι που να μεν του αρέσκει...Ε άρκεψα να λαλώ κάτι σύνθετες βρισιές...(εν βρίζω σχεδόν καθόλου γιατί εν νευριάζω εύκολα....Έτσι ελαλούσα ότι ήξερα!)...Αναθεματίζουμουν τζιαμέ μόνη μου όσπου τζιαι θορώ ήρτεν ένα e-mail που τον πολυαγαπημένο μου εξάδερφο....

...AND WE SAY THAT WE ARE WORKING HARD....












ε τωρά εν  νομίζω να ξαναπαραπονεθώ.... ή τουλάχιστον όσπου να μου ξαναθυμίσει κάποιος ότι υπάρχουν και χειρότερα...


by Παραμυθία

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

κατίσχη μου!!! (pinkpeace.me.com!)

  • Άλλαξα λλίο το design του blog μας τζιαι κατίσχη μου που την Ασυμβίβαστη!
  • Ε είπα να βάλω λλίο χρώμα ρε παιδί μου, λλίο ροζούι, να ομορφίσει ο τόπος.
  •  Να το κάμω τζιαι λλίο πιό ευανάγνωστο...! Οξά εν έγινε;;;
  • Εεεεεε έν ιξέρω εμένα πάντως αρέσκει μου!
  • Ασυμβίβαστη μουουουουουουου.... πιέ τα χάππια σου πρίν να μπείς να μεν σε πιάσει αλλεργία που το ροζ! (εν τζιαι έβαλα πολλύ! Αν ήταν μόνο δικό μου, ήταν να ήταν ούλλο ροζ τζιαι εν θα εξεχωρίζαν τα γράμματα που το φόντο, ήταν να βάλω τζιαι καρδούλλες τζιαι glitters αν εμπορούσα!!!)
  • Η εικόνα εν αφιερωμένη από μένα σ'εσένα με πολλή αγάπη!









Μμμμμα γιατί εσοκαρίστηκες;;;;;;





by Παραμυθία!

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

ΚΑΘΑΡΣΙΣ-ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ

Ένα πολύ αγαπημένο μας ποιήμα, αυτού του μεγάλου ποιητή...το μήνυμα διαχρονικό... τα συμπεράσματα δικά σας...


Βέβαια. Έπρεπε να σκύψω μπροστά στον ενα και, χαίδεύοντας ηδονικά το μαύρο σεβιότ - παφ, παφ, παφ, παφ -, «έχετε λίγη σκόνη» να είπω «κύριε Aλφα».



Ύστερα έπρεπε να περιμένω στη γωνιά, κι όταν αντίκριζα την κοιλιά του άλλου, αφού θα 'χα επί τόσα χρόνια παρακολουθήσει τα αισθήματα και το σφυγμό της, να σκύψω άλλη μια φορά και να ψιθυρίσω εμπιστευτικά: «Ωχ, αυτός ο Αλφα, κύριε Βήτα...»



Έπρεπε πίσω από τα γυαλιά του Γάμμα, να καραδοκώ την ιλαρή ματιά του. Αν μου την εχάριζε, να ξεδιπλωσω το καλύτερο χαμόγελό μου και να τη δεχθώ όπως σε μανδύα ιππότου ένα βασιλικό βρέφος. Αν όμως αργούσε, να σκύψω για τρίτη φορά γεμάτος συντριβή και ν' αρθρώσω: «Δούλος σας, κύριε μου».


Αλλα πρώτα πρώτα έπρεπε να μείνω στη σπείρα του Δέλτα. Εκεί η ληστεία γινόταν υπό λαμπρούς, διεθνείς οιωνούς, μέσα σε πολυτελή γραφεία. Στην αρχή δεν θα υπήρχα. Κρυμμένος πίσω από τον κοντόπαχο τμηματάρχη μου, θα οσφραινόμουν. Θα είχα τρόπους λεπτούς, αέρινους. Θα εμάθαινα τη συνθηματική τους γλώσσα. Η ψαύσις του αριστερού μέρους της χωρίστρας θα εσήμαινε: «πεντακόσιες χιλιάδες». Ένα επίμονο τίναγμα της στάχτης του πούρου θα έλεγε: «σύμφωνος». Θα εκέρδιζα την εμπιστοσύνη όλων. Και, μια μέρα, ακουμπώντας στο κρύσταλλο του τραπεζιού μου, θα έγραφα εγώ την απάντηση: «Ο αυτόνομος οργανισμός μας, κύριε Εισαγγελεύ...»


Έπρεπε να σκύψω, να σκύψω, να σκύψω. Τόσο που η μύτη μου να ενωθεί με τη φτέρνα μου. Έτσι βολικά κουλουριασμένος, να κυλώ και να φθάσω.


Κανάγιες!


Το ψωμί της εξορίας με τρέφει. Κουρούνες χτυπούν τα τζάμια της κάμαρας μου. Και σε βασανισμένα στήθη χωρικών βλέπω να δυναμώνει η πνοή που θα σας σαρώσει.


Σήμερα επήρα τα κλειδιά κι ανέβηκα στο ενετικό φρούριο. Επέρασα τρεις πόρτες, τρια πανύψηλα, κιτρινωπά τείχη, με ριγμένες επάλξεις. Όταν βρέθηκα μέσα στον εσωτερικό, τρίτο κύκλο, έχασα τα ίχνη σας. Κοιτάζοντας από τις πολεμίστριες, χαμηλά, τη θάλασσα, την πεδιάδα, τα βουνά, ένιωθα τον εαυτό μου ασφαλή. Εμπήκα σ' ερειπωμένους στρατώνες, σε κρύπτες όπου είχαν φυτρώσει συκιές και ροδιές. Εφώναζα στην ερημία. Επερπάτησα ολόκληρες ώρες σπάζοντας μεγάλα, ξερά χόρτα. Αγκάθια κι αέρας δυνατός κολλούσαν στα ρούχα μου. Με ήβρε η νύχτα...

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Έπιαμμε η πελλάρα! Ενευρίασα! Ποιός μου είπε να πάω σχολείο τζιαι πάω;;;

Αγαπητοί μας αναγνώστες,
 Ήθελα να ξέρω ποιός ανάμεσα σε όλους της ιστορίας της ανθρωπότητας είχε τη φαεινή ιδέα να ντροπιάσει έτσι τζιαι να αχρηστέψει έτσι το θεσμό του σχολείου.

Εγώ μια ζωή ξέρω ότι το σχολείο εν ένας τόπος που πάεις μαζί με άλλους της ηλικίας σου τζιαι μαθαίνουν σου ειδήμονες γενικές γνώσεις ο καθ'ένας για τον τομέα του. Κυριότερος λόγος που πάεις τζιαμέ είναι να αποκτήσεις γνώσεις. Ε μα ξέρω το αλλά εν τζιαι θωρώ το!

Οι καθηγητές οι παραπάνω εν ό,τι δήποτε άλλο εκτος που ειδήμονες.

Ρωτάς τον θρησκευτικό ας πούμε γιατί εν γίνεται να προσκυνάς άμμα είσαι με περίοδο τζιαι ένι ξέρει να σου πεί μιαν απάντηση της προκοπής τζιαι λαλεί σου "εεεε θεωρείστε λερωμένες!", ένα λεπτό ρε κουμπάρε! just a minute! "γιατί θεωρούμε λερωμένη; Εγώ το επροκάλεσα; Εγώ φταίω; Πέ μου τουλάχιστον πως επροέκηψεν η συγκεκριμμένη ιδέα! Θέλεις να μου μάθεις τη Γ΄οικουμενική σύνοδο τζιαι εν θέλεις να μου μάθεις να ξέρω γιατί απαγορεύτε να κάμνω κάτι; Ε κουμπάρε μα περιπαίζεις με;". Όι πάντως με τους θρησκευτικούς έχω τα πολλά, ένι ξέρουν ρε παιδί μου να απαντούν, εν τζιαι εν ιστορία που κάμνουμε τα γέριμα, εν θρησκευτικά! Εν του εζήτησα να μου πεί πόθθεν ήρτε ο Θεός, ζητώ τους τόσα χρόνια να μου πουν γιατί υπάρχει η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου που λαλεί ότι ούλλα τα ζώα επροήλθαν με τα εκατομμύρια των χρόνων που μικροοργανισμούς τζιαι γιατί η Βίβλος λαλεί μου για τον Αδαμ τζιαι την Εύα που εν εμπορούσαν να συγκρατηθούν να μεν φαν ένα μήλο!

Ρωτάς την βιολόγο "πώς ξέρουν τα σπερματοζωάρια που εν να παν να έβρουν το ωάριο;" τζιαι λαλεί σου "αυτά ξέρουν τον τρόπο μην φοβάσαι!". "Κοπέλλα μου εν τζιαι φοούμε! Απλά ρωτώ που καθαρή περιέργεια τζιαι όρεξη να μάθω! Λαλείς να ανησυχώ για έτσι πράμα που τα τωρά; Τόσους αιώνες ούλλα τα σπερματοζωάρια βρίσκουν τα ωάρια εν δυνατών να χαθούν στη δική μου περίπτωση τζιαι να μεν ηξέρουν που να πάν; Εγώ τζίνο που ρωτώ εν το ΠΩΣ που να μείνει μαύρο!"

Ρωτάς τη φιλόλογο "κυρία η λέξη αισθήσεις πάει για την ακοή, την όραση, την αφή, τη γεύση τζιαι την όσφρηση, έτσι λαλούμε "αισθάνομαι". Έχουμε όμως τζιαι τα συναισθήματα που εν έχουν σχέση με τα πέντε πάνω, εν καθαρά ψυχολογικά, εν γίνεται να πουμε "συναισθάνομαι;" αφου ένεν το ίδιο πράμα, πάλε όμως λαλούμε αισθάνομαι. Ένεν λάθος;" τζιαι μεινίσκει όπως τη χαντή τζιαι θωρεί σε τζιαι λαλεί σου εν εξανάκουσα έτσι πράμα! Ε αμαν ένι ξερει η φιλόλογος εγώ ποιόν να ρωτήσω;΄

Τωρά το άλλον! Οι βαθμοί! Μπαίνουν πρώτη μέρα μες την τάξη. Τζιαι αντί να ρωτήσουν "πέτε μου ποιός τρόπος εν ο καλλύττερος για τον καθένα σας για να μαθαίνει εύκολα και γρήγορα το μάθημα χωρίς να βαρκέται;" ρωτούν "με τι βαθμό θα ήταν ευχαριστημένος ο καθένας σας;;". Μα ένα λεπτό! ένα λεπτό τζιαι έτσι φάσεις πιάννει με το αναρχικό μου! "Εγώ θέλω 27! Βάρμου αν σου πάει!". Τι λαλείς κόρη μου;;;; Προοθείς και προτρίνεις τους μαθητές σου να γίνουν βαθμοθήρες;;; Πάμε καλά;;
Μα δαμέ εχάσαμε το νόημα του σχολείου! Σόρρυ που σου χαλώ τη χριστιανική σου γενναιοδωρία αλλά πρέπει να κάμνεις τους μαθητές σου να εν ευχαριστημένοι μόνο με το 20, που δύσκολα βάλλεις, γιατί έτσι εν να το κερδίσουν με την αξξία τους τζιαι να εν η απόδειξη ότι εμάθαν! Τούτος εν ο σκόπός των βαθμών κορού! Εν η απόδηξη των γνώσεων σου! Οί το κίνητρο που έχουν οι γονείς σου για να μεν σου βάλλουν τιμωρία τζιαι να σε αφήνουν να έσιεις φίλο τζιαι θέλεις πολύ χριστιανικά να μας βοηθήσεις!

Τζιαι τωρά το μεγαλύτερο ανέκδοτο! Βάλλουν σε πρώτη λυκείου να θκιαλέξεις μαθήματα για τη δευτέρα τάξη. Διούν σου ένα κατάλογο με πολλές επιλογές και ικανοποιεί τις απαιτήσεις για όλα τα γούστα τζιαι λαλούν σου "θκιάλεξε 4 που τζίνα, 2 που τα άλλα, 3 πουτούτα...κάμε ό,τι συνδυασμό θέλεις!'. Ε σιερεσαι τζι εσύ, θκιαλέεις ίνταμπου σου αρέσκει, κάμνεις το συνδυασμό των ονείρων σου με ιστορία τζιαι φυσική μαζί, θκιαλέεις τζια αστρονομία για ενδιαφέροντος, θκιαλέεις τζιαι 2 γλώσσες εκτός που γαλλικά τζιαι αγγλικά γιατί νιώθεις ότι εν έχεις την ανάγκη τους που το σχολείο τζιαι διάς του τη λίστα! έρκουνται μετά που μια εβδομάδα τζιαι λαλούν σου "ξέρεις... εεεε εν γίνεται μάθημα αστρονομίας στα σχολεία...τζιαι εν γίνεται φυσική χωρίς μαθηματικά τζιαι αντί μαθηματικά ιστορία... εν γίνεται να κάμνεις φυσική τζιαι να έχεις ενδιαφέροντος γιατί εν μας βολέυκει.... τζιαι εν θα μπόρεις με έτσι συνδυασμό να μπεις πανεπιστήμιο" Σκάσε, ΣΚΆΣΕ ΜΕΝ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ! Γιατί κούκλα μου καλή έβαλες την αστρονομία πας τη λίστα αφου εν γίνεται στα σχολεία; Γιατί κούκλα μου εν γίνεται φυσική χωρίς μαθηματικά; ποιός το λαλέι; η φυσική μέσα έχει μαθηματικα, τα μαθηματικά εν έχουν φυσική, ήθελα να αξιοποιήσω την ευκαιρία μου να κάμω τζιαι κάτι άλλο τζιαι ήθελα ιστορί με τη φυσική γιατί που τούτα αποτελείτε η κοσμολογία που θέλω να σπουδάσω, που ξερεις δηλαδή ότι εν θέλω να σπουδάσω φυσική ιστορία; αν δεν ηξέρεις τι ένι έμπα νετ να δείς, δε τζιαι κανένα ντισκάβερι! τζιαι γιατί κούκλα μου εν γίνεται να κάμνω ενδιαφέροντος μαθήματα τζιαι πρέπει να με πατώσεις στα ενισχυμένα επειδή εν σε βολεύκει να κάμεις το πρόγραμμα;;; ποιά είσαι εσύ που εν να μου στερήσεις τις γνώσεις μου για να γλιτώσεις θκιό ώρες δουλειά τζια να μιλάς με τη καθαρίστρια τζια να τρώτε παξιμάθκια μαζί;;; τζιαι ποιός σου είπε ότι θέλω να σουδάσω Κύπρο ή Ελλάδα τζιαι θέλεις να μου κάμεις συνδυασμό που να βολεύκει τα συγκεκριμμένα πανεπιστήμια;;;
Με λλία λόγια περιπείζεται μας. Που τη μια βάλλετε μας να θκιλέξουμε ότι θέλουμε που την άλλη βάλλεται μας εσείς ότι θέλετε! Και σας κάμω ρεζίλι δημοσίως και λέω ότι που τα 6 μαθήματα που εδικαιούμουν να θκιαλέξω κύριοι, μόνο τα 2 εν τζίνα που θέλω! τα άλλα εμπήξετε μου τα!!!

Αυτό είναι το Δημόσιο σχολείο στη Κύπρο!

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

10 πράγματα που αγαπά η Παραμυθία (η Ασυμβίβαστη εν να γράψει τα δικά της που εν να μπορεί!)

Θέλω να ευχαριστήσω τον φίλο και  Μισιαρό που μας εκάλεσε να γράψουμε 10 πράματα που αγαπούμε!


Αρχικά να πώ ότι εν θα συμπεριλάβω πρόσωπα γιατί μετά εν να το καταντίσω περιπαίξιμο, γιατί μετά την αρφούα μου (που την λατρεύω, πιο πολλά που ούλλους τζιαι που τον εαυτό μου), ούλλοι οι άλλοι εν πας το ίδιο επίπεδο (ένεν χαμηλό επίπεδο απλά πραγματικά εν μπόρω να ξεχωρίσω). Και επίσης υπάρχουν πολλά άτομα στη ζωή μου που αγαπώ με διάφορους τρόπους...

1. Αγαπώ πολλά την αγάπη, όλα τα είδη αγάπης, εν το ναρκωτικό μου, η μανία μου η μεγάλη, η ζωή μου, το είναι μου, τα κύτταρα μου, οι πυρήνες των κυττάρων μου τζιαι τα κυτταροπλάσματά τους (έκαμα 2ωρο επιστήμη περιβάλλοντος σήμερα τζιαι επηρεάστικα!)! Ένι μπόρω να ζήσω χωρίς αγάπη. Τζιαι μόνο ένα ίχνος οποιουδήποτε είδους αγάπης που κάποιον δια μου λόγο να ζώ.

2.Αγαπώ πολλά το άπειρο. Αφήνει με να ξέρω ότι είμαι ελεύθερη να πετάσω, να ξαλαφρώσω τζιαι ν'ανεβώ ψηλά χωρίς όρια, χωρίς εμπόδια, χωρίς να τελειώσω κάπου...απλά να ξέρω ότι είμαι απέραντα ελεύθερη.

3.Αγαπώ πολλά την έμβια ύλη. Αγαπώ να γνωρίζω νέους ανθρώπους, να τους μαθαίνω. Αγαπώ κάθε έντομο, κάθε σπονδυλωτό και ασπόνδυλο ζώο, αγαπώ τα ψάρια, αγαπώ τζιαι τα φυτά, κάθε χορτούι που υπάρχει στο σύμπαν!

4.Αγαπώ να βρίσκω άτομα διαφορετικά που εμένα, αντίθετα τζιαι να μιλούμε τζιαι να καταλαμβαινούμαστε σαν να τζιαι σκεφτούμαστε το ίδιο πράμα. Το ίδιο συμβαίνει τζιαι με τους πιο μεγάλους τζιαι τους πιο μικρούς μου...αρέσκει μου να ακούω πράματα που εζήσαν τζιαι εν τα έζησα ή εν αθθυμούμε ότι τα έζησα.

5.Αγαπώ πολλά να μαθαίνω, τα πάντα (εκτός που αθλητικά, κουτσομπολιά τζιαι γενικές γνώσεις τέχνης-λογοτεχνίας). Αρέσκει μου πολλά να μαθαίνω για ότιδήποτε....θέλω να κατακτήσω πνευματικά κάθε δείγμα γνώσης. Δως μου τη γνώση ούλλου του κόσμου τζιαι μετά αφήννω σε να με σκοτώσεις όπως θέλεις!

6.Αγαπώ να κάμνω όνειρα. Αγαπώ να κάμνω τα πιό πελλά όνειρα. Να κάμνω τους πιό παράδοξους συνδυασμούς ονείρων π.χ "εν να μεγαλώσω, να δουλέφκω στη NASA, να είμαι βασικό στέλεγχος, να πιέννω με ροζ ταγιεράκια τζιαι ροζ γόβες, να είμαι ακόμα όμορφη τζιαι να έχω πάλε το δικό μου στιλ, να έχω τζιαι σχολή καλών τεχνών, να τα έχω με ένα πολυτάλαντο, πανέξυπνο επαναστάτη-ακτιβιστή που να τον θωρώ κάθε 3-4 μήνες τζιαι που εν να έρκετε στο φούξια διαστημικό μου σπίτι να χορέυκουμε αργεντίνικο τανγκό, να πιάννω τα 10 υιοθετημένα μωρά μου που διάφορες τριτοκοσμικές χώρες κάθε απόγευμα τζιαι να τα γυρίζω που τα καταστήματα ώς τα μουσεία τζιαι τα ορφανοτροφεία για να κάμνουμε παρέα τζιαι σε άλλα μωρά, να είμαι χρήσιμη σε ούλλους τους ανθρώπους τζιαι πάντα να έχω κάτι να δώσω, να με καλούν σε εκπομπές του BBC να μιλώ για διάφορα θέματα τζιαι για τα βιβλία που έγραψα για θέματα κοσμολογίας, ψυχολογίας τζιαι ιστορίας..." ΑΓΑΠΩ ΝΑ ΚΑΜΝΩ ΟΝΕΙΡΑ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΚΑΜΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!

7.Αγαπώ τη σοκολάτα....την ακριβή σοκολάτα! μμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ! ζεστή σοκολάτα, μαύρη σοκολάτα, σοκολάτα με λικέρ, σοκολάτα με κούννες σοκολάτα λιωμένη σε γλυκά, σοκολάτα με φράουλες σοκολάτα σοκολάτα σοκολάτα......θέλω σοκολάτα τωράααα!

8.Αγαπώ τα μωρά-παιδάκια. Αναζωογονούν με, θυμίζουν μου την αθωότητα που είχα πρίν πάω σχολείο, θυμίζουν μου την άνεση που έκαμνα κάποιες ερωτήσεις, που ήθελα πολλά να μάθω τζιαι εν εφοούμουν να ρωτήσω, θυμίζουν μου τη ξεγνοιασιά, την αρχή της ζωής. Αρέσκει μου το γελούι τους, εν πάντα αληθινό τζιαι ούλλον απόλαυση. Αρέσκει μου που σήρνουν βαρέλλες επειδή ακόμα εν εμάθαν να μιλούν...!

9.Αγαπώ το θέατρο και το χορό. Ταξιδεύουν σε σε άλλες εποχές, γίνεσαι άλλος άνθρωπος, έχεις με τους συμπρωταγωνιστές σου τζιαι τζίνουσ που χορεύκουν μαζί σου μια διαφορετική σχέση, σε άλλη διάσταση...

10.Αγαπώ τα blogs! Επειδή εν συνώνυμα με την ελευθερία της έκφρασης, με τα συναισθήματα,με την ειλικρίνεια χωρις αντροπή τζιαι φόβο, με τις γνωριμίες, με την ένδειξη ότι υπάρχει ζωή σε τούτον τον πλανήτη εκτός που τον Χουάν που θέλει την Μαριτσούι, εκτός που τις διαφημίσεις με τα προιόντα που κοστίζουν 2.99, εκτός που το αν το χειμώνα θα φορεθεί το μαύρο ή το κατάμαυρο, εκτός που το photoshop τζιαι τα αγαλματένια σώματα, εκτός που τη σιωπή μου μπροστά σε άλλους....!


Τωρά είσαστε σίουροι ότι μόνο δέκα θέλετε;;;;; Μα εγώ θέλω να πω τζιάλλα! Ούφφου!!!!! Νευριάζουν με τα όρια!

                                

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Μυστήρια...

Πρώτα απ’ όλα να σας ζητήσουμε συγνώμη που εδώ και μέρες δεν αναρτήσαμε κάτι καινούργιο!!! Είμασταν σε διακοπές και δεν είχαμε πολύ χρόνο για νέες έρευνες!!




Έψαξα και βρήκα κάποια από τα πιο ανεξήγητα και παράξενα μυστήρια! Είναι υποθέσεις και γεγονότα που σε κάνουν να αναρωτιέσε : Ποσα είναι αυτά που δεν ξέρουμε για το κόσμο μας??.



Ένα πολύ διαδεδομένο μυστήριο είναι αυτό του χάρτη Piri Reis. Ένας χάρτης ο οποιός απεικονίζει τη δυτική ακτή της Αφρικής, την ανατολική ακτή της Νοτίου Αμερικής και τις βόρειες ακτές της Ανταρκτικής. Η βορινή ακτογραμμή της Ανταρκτικής παρουσιάζεται με εξαιρετική λεπτομέρεια. Όμως το πιο σημαντικό ερώτημα δεν είναι πώς ο Piri Reis κατόρθωσε να αποτυπώσει με τέτοια λεπτομέρεια τις ακτές της Ανταρκτικής, 300 χρόνια πριν αυτή ανακαλυφθεί, αλλά το ότι ο χάρτης του παρουσιάζει την ακτογραμμή όπως αυτή είναι κάτω από τους πάγους. Γεωλογικές μελέτες έχουν δείξει ότι η τελευταία εποχή που η Γή θα μπορύσε να χαρτογραφηθεί, ελεύθερη από πάγους, ήταν 4.000 χρόνια πχ. Πως γίνεται λοιπόν να απεικονίστουν τόσες λεπτομέρειες και μάλιστα σε περιοχές κάτω από τον πάγο, 300 χρόνια πριν ανακαλυφθεί η Ανταρκτική? Τι μυστικό κρύβει αυτός ο χάρτης και η εποχή εκείνη? Κανένας επιστήμονας δεν μπόρεσε να δώσει μια εξήγηση, αφού απ ότι φαίνεται υπάρχουν κενά στις ιστορικές μας γνώσεις!







Ένα άλλο γοητευτικό μυστήριο περιβάλλει τον πήλινο ψημένο δίσκο που βρέθηκε το 1908 στις ανασκαφές του ανακτόρου της Φαιστού και εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Hρακλείου. Χρονολογείται στα 1500-1200 π.X. και οι δύο όψεις του καλύπτονται από μια σπειροειδή επιγραφή που χρησιμοποιεί ένα αλφάβητο από 45 σύμβολα-χαρακτήρες. Οι χαρακτήρες αποτυπώθηκαν στον πηλό με μια σειρά από ανάγλυφες σφραγίδες, μία για τον καθένα. Πιθανότατα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που μια επιγραφή δημιουργείται με τη βοήθεια κινητών χαρακτήρων - επαναστατική διαδικασία, πρόδρομος της τυπογραφίας και της τσιγκογραφίας. Μέχρι σήμερα έγιναν εκατοντάδες προσπάθειες για την αποκρυπτογράφηση του κειμένου, όμως οι επιστήμονες δεν είναι βέβαιοι για το περιεχόμενό του. Πρόκειται για θρησκευτικό ύμνο, πολεμικό παιάνα ή προφητεία; O γρίφος παραμένει άλυτος. Aκόμα και η προέλευση του δίσκου αμφισβητείται. Eίναι από την Kρήτη ή ξένης, ανατολικής ίσως, προέλευσης; O καθηγητής μυκηναϊκής φιλολογίας Λουί Γκοντάρ, επισημαίνει: Yπάρχουν στοιχεία που μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν πρόκειται για δημιούργημα κρητικού εργαστηρίου. Ο πηλός δε φαίνεται να είναι κρητικής γης και αρκετά σύμβολα, όπως αυτό μιας αντρικής μορφής με λοφίο, μιας ασπίδας ή μιας παγόδας, προέρχεται πιθανόν από τη Λυκία (Νοτιοδυτική Ιωνία) . Άλλοι ερευνητές θεωρούν ότι το κείμενο γράφτηκε στην κυρίως μινωική γραμμική γραφή, η οποία ήταν πιθανόν προστάδιο της γραμμικής Β´. Υπάρχει και μία θεωρία που λέει πως αυτός ο δίσκος προέρχεται από το διάστημα από εξωγήινα όντα, αφού μέτα από μαρτυρία ενός ζευγαριού που υποστηρίζει πως απέιχθηκε από εξωγήινους φαίνεται πως οι γραφές που είδαν στο δωμάτιο που βρίσκονταν είχαν παρόμοια σύμβολα με αυτά στο δίσκο της Φαιστού. Η απάντηση για αυτό το μυστήριο που περιβάλλει αυτό το δίσκο δεν φαίνεται να μπορεί να βρεθεί. Προς το παρόν μπορούμε να αρκεστούμε σε υποθέσεις.




Τιτανοβόας??? Με βάρος πάνω του ενός τόνου και μήκος μεγαλύτερο από ένα λεωφορείο μπορούσε να καταπιεί ακόμα και κροκόδειλους. Έζησε μετά την εποχή των δεινοσαύρων και άλλαξε την άποψη των επιστημόνων για το πόσο μακρύ μπορεί να γίνει ένα φίδι. Κυριάρχησε στα βροχερά δάση του αρχαίου Αμαζονίου. Το απολίθωμα βρέθηκε μέσα σε ορυχείο άνθρακα στην Κολομβία.Οι σημερινοί βόες και οι ανακόντες φτάνουν σε μήκος μέχρι 20 (6-7 μέτρα) το πολύ 30 ποδών (9 μέτρα) και τρέφονται με μικρά ζώα όπως γάτες και ποντίκια.Το μήκος του απολιθωμένου τιτανοβόα υπολογίζεται στα 43 πόδια (13 μέτρα), ίσο με το μήκος ενός Tyrannosaurus rex (Τυρανόσαυρο Ρεχ).Τα ευρήματα όχι μόνο βοηθάει στην κατανόηση της εξέλιξης των φιδιών αλλά και μας δίνει και ιδέες σχετικά με το κλίμα που επικρατούσε. Το φίδι αυτό έζησε πριν 58 έως 60 εκατομμύρια χρόνια. Το cerrejonensis Titanoboa όπως λέγετε επιστημονικά, είναι ψυχρόαιμο και η θερμοκρασία τότε θα πρέπει να ήτανε 6 έως 8 βαθμούς υψηλότερη της σημερινής για να μπορεί να επιζήσει ένα τέτοιο φίδι. Βλέπουμε λοιπόν ένα κόσμο να ξεδιπλώνεται μπροστά μας και εμείς ουσιαστικά δεν ξέρουμε τίποτα για αυτό! Τι άλλο κρύβει η φύση γύρω μας???? Σίγουρα ο Τιτανοβόας είναι μια από τις σημαντικές ανακαλύψεις τόσο για να καταλάβουμε την εξέλιξη της ζωής στη γη όσο και για να δούμε πόσο τυχεροί είμαστε που στην εποχή μας δεν υπάρχουν τέτοια ΄΄τέρατα΄΄!





Το μυστήριο του κάστρου Tantallon γοητεύει πολλούς επισκέπτες!! Το Κάστρο του Tantallon κτίστηκε το 1350 από τον Κόμη του Fife. Αργότερα πέρασε στα χέρια του William, του 1ου κόμη του Douglas. Για 300 χρόνια οι κόμητες Douglas του Angus ήταν από τις πιο ισχυρές οικογένειες στην Σκωτία.

Η ιστορία του Κάστρου είναι γεμάτη μάχες και θάνατο. Ίσως αυτός είναι ο λόγος των εμφανίσεων φαντασμάτων σε αυτόν. Οι επισκέπτες του Κάστρου βγάζουν φωτογραφίες και όταν τις τυπώνουν διαπιστώνουν παρουσία που δεν είχαν εντοπίσει κατά την στιγμή της φωτογράφισης. Η παρουσία στέκετε στο παράθυρο φορώντας ρούχα εποχής. Πιστεύεται πως είναι ο Βασιλιάς Ιάκωβος ο 5ος της Σκωτίας.

Οι φωτογραφίες εξετάστηκαν από ειδικούς και δεν βρήκαν ίχνη αλλοίωσης στις φωτογραφίες και ισχυρίζονται πως οι φωτογραφίες είναι αυθεντικές. Το φαινόμενο παρακολουθεί και ο σκεπτικιστής Richard Wiseman. Άνθρωποι που πέθαναν βασανιστικά φαίνεται να είναι αναμεσά μας!! Τι ακριβώς είναι λοιπόν αυτές οι μορφές που το γυμνό μάτι πολλές φορές δεν μπορεί να διακρίνει??Αν είστε άνθρωποι της περιπέτειας δοκιμάστε να πάτε καμιά βόλτα σε κανένα κάστρο!!=ρ =ρ





Η Λεμουρία ήταν μια ήπειρος που υπήρχε πριν από την Ατλαντίδα και κατά την ύπαρξη της Ατλαντίδας. Γεωγραφικά τοποθετείται στο νότιο Ειρηνικό, μεταξύ της Βόρειας Αμερικής, Ασίας και Αυστραλίας. Αναφέρεται και σαν MU, ή μητέρα πατρίδα (της MU). Οι άνθρωποι που ζούσαν στην Λεμουρία, στην αιχμή πολιτισμού της, λέγετε πως ήταν ιδιαίτερα εξελιγμένοι και πολύ πνευματικοί. Παρόλο που πολύ δύσκολο να βρεθούν αποδείξεις για την ύπαρξη αυτής της αρχαίας ηπείρου, πολλοί άνθρωποι "ξέρουν" ότι έχουν μια ισχυρή σχέση με την Λεμουρία.Οι μύθοι για την Λεμουρία λένε πως οι άνθρωποι εκείνης της εποχής γνωρίζοντας τον ερχομό του κατακλυσμού, δημιούργησαν υπόγειες πολιτείες όπου φύλαγαν αρχεία της ιστορίας της γης και των ανθρώπων καθώς και τις διδασκαλίες τους. Δεν ήταν οι μόνοι που το κάνανε αυτό. Όλοι οι λαοί που ζούσαν εκείνη την εποχή σε ολόκληρη την γη, κάνανε ακριβώς το ίδιο.

Έτσι μετά τον κατακλυσμό όσοι είχαν μπει στις υπόγειες αυτές εγκαταστάσεις, σώθηκαν και συνέχισαν την ζωή πάνω στην γη.

Πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία της Λεμουρίας αλλά πως μπορούμε να βρούμε και να ανακαλύψουμε όλα αυτά που αποδεικνύουν την υπαρξή της? «Η ιστορία κύκλους κάνει» αυτό νομίζω εγώ!! Εσείς τι λέτε?







Πρόσφατες δορυφορικές φωτογραφίες από περιοχή της νότιας Ισπανίας αποκαλύπτουν κάποια ασυνήθιστα χαρακτηριστικά πάνω στο έδαφος, που σύμφωνα με κάποιους ερευνητές είναι ερείπια της Ατλαντίδος καθώς φαίνονται να ταιριάζουν με περιγραφές του Πλάτωνα. Συγκεκριμένα, φωτογραφίες της περιοχής Marisma

de Hinojos,κοντά στην πόλη Cadiz, δείχνουν δύο ορθογώνια κτίσματα μέσα στη λάσπη ενώ τριγύρω στο έδαφος διακρίνονται τμήματα ομόκεντρων δακτυλίων.

Ο Γερμανός φυσικός Rainer Kuehne του πανεπιστημίου Wuppertal που μελέτησε τις φωτογραφίες πιστεύει ότι η Ατλαντίδα βρισκόταν σε μια περιοχή της νότιας ακτής της Ισπανίας που καταστράφηκε από πλημμύρες ανάμεσα στο 800 π.Χ. και το 500 π.Χ. Ο Δρ. Kuehne επικαλείται τις περιγραφές του Πλάτωνα για τους ομόκεντρους κύκλους της Ατλαντίδος και υποθέτει ότι τα δύο κτίσματα που φαίνονται στις φωτογραφίες είναι ένας ασημένιος και ένας χρυσός ναός που ήταν αφιερωμένοι στον Ποσειδώνα. Ωστόσο στις δορυφορικές φωτογραφίες το μέγεθος της υποτιθέμενης Ατλαντίδος φαίνεται να είναι κάπως μεγαλύτερο από εκείνο που αναφέρει ο Πλάτων. Ο Kuehne θεωρεί ότι υπάρχουν δύο πιθανές ερμηνείες για αυτό:ή ότι ο Πλάτων έκανε λάθος στην εκτίμηση του ή ότι η μονάδα μέτρησης που αναφέρει, να ήταν 20% μεγαλύτερη απ' ό,τι παραδοσιακά θεωρείτο μέχρι σήμερα. Αν η δεύτερη περίπτωση είναι ορθή, τότε οι διαστάσεις της μίας εκ των κατασκευών της φωτογραφίας ταιριάζουν σχεδόν ακριβώς με τις διαστάσεις που δόθηκαν από τον Πλάτωνα για το ναό του Ποσειδώνα.

Επίσης ο Kuehne έκανε μερικούς ακόμη ενδιαφέροντες συσχετισμούς:

•Πρώτον, συσχετίζει την αναφορά του Πλάτωνα για την ύπαρξη μιας μεγάλης πεδιάδας στην Ατλαντίδα με την πεδιάδα που σήμερα εκτείνεται από τη νοτιότερη ακτή της Ισπανίας μέχρι τη Σεβίλλη. Ενώ τα ψηλά βουνά που περιγράφονται από τον Πλάτωνα, θεωρεί ότι ίσως είναι οι οροσειρές Σιέρα Μορένα και Σιέρα Νεβάντα.

•Δεύτερον, ο Πλάτων ανέφερε ότι η Ατλαντίδα είχε πλούσια κοιτάσματα χαλκού και άλλων μετάλλων. Και ο Kuehne επισημαίνει το γεγονός ότι στη Σιέρα Μορένα υπάρχουν πλούσια κοιτάσματα χαλκού.

•Ο Πλάτων αναφέρει πολέμους ανάμεσα στους Ατλάντειους και τους λαούς της ανατολικής Μεσογείου. Ο Kuehne παρατηρεί ότι αυτοί οι πόλεμοι θυμίζουν τις επιθέσεις που δέχτηκαν τον 12ο π.Χ. αιώνα η Αίγυπτος, η Κύπρος και άλλες περιοχές της ανατολικής Μεσογείου, από μυστηριώδεις επιδρομείς στους οποίους δόθηκε η ονομασία «άνθρωποι της θάλασσας». Και υποστηρίζει ότι οι «άνθρωποι της θάλασσας» ήταν στην πραγματικότητα οι Ατλάντειοι.

Τα περίεργα χαρακτηριστικά του εδάφους και τα κτίσματα πρωτοεντοπίστηκαν από τον λέκτορα και ερευνητή της Ατλαντίδος Werner Wickboldt, ο οποίος μελετούσε δορυφορικές φωτογραφίες της περιοχής της Μεσογείου σε μια προσπάθεια να εντοπίσει χαρακτηριστικά σημάδια που ταιριάζουν με τις περιγραφές του Πλάτωνα για την Ατλαντίδα. Και όπως δήλωσε για την ανακάλυψη στην Ισπανία: «Αυτός είναι ο μόνος τόπος που φαίνεται να ταιριάζει με τις περιγραφές του Πλάτωνα». Ενώ πρόσθεσε ότι υπάρχει πιθανότητα οι Έλληνες να παρερμήνευσαν μια αιγυπτιακή λέξη που αναφέρεται στην «ακτογραμμή» με μία άλλη που σημαίνει «νησί» με αποτέλεσμα να υπάρξει λάθος γλωσσική απόδοση και να αναφέρεται η Ατλαντίδα ως νησί στα μετέπειτα κείμενα. Λέτε τελικά να βρήκαμε μια άκρη με αυτή τη παράξενη χώρα? Τα μυστικά που την περιβάλλουν είναι τόσα πολλά και για αυτό όλοι θέλουν να βρουν απαντήσεις για το που βρίσκεται το γιατί και πως καταστράφηκε και βέβαια ποιά ήταν η τεχνολογική της πρόοδος αφού όλες οι γραφές λένε πως ήταν μια χώρα με μεγάλη εξέλιξη στην τεχνολογία!!





Αυτάαα... ε βέβαια υπάρχουν και άλλα πολλά γεγονότα και πράγματα που κανένας δεν μπορεί να τα εξηγήσει! Θα ψάξω και θα προσπαθήσω να βρώ και άλλα! Όσο για την Ατλαντίδα στο μέλλον θα κάνουμε με την Παραμυθία μια μεγάλη έρευνα για να σας δώσουμε κι τις υπόλοιπες εκδοχές που υπάρχουν!! Τα ερωτήματα για όλες τις ιστορίες είναι αρκετά και ίσως σας έβαλαν σε σκέψεις!! Ο κόσμος μας είναι ένα μυστήριο και θα μας πάρει πολύ χρόνο για να βρούμε απαντήσεις (μπορεί να μην τα καταφέρουμε και ποτέ...)!!





Ασυμβίβαστη

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Ρε που εχαθήκαν οι βάτραχοι που τους φιλάς τζιαι γίνουνται πρίγκιπες ;

Έχω το μεγάλη απορία:
Γιατί τωρά τελευταίως όποτε μια κορούα φιλήσει "βάτραχο" ή βάτραχο στο τέλος μεταμορφώνεται σε οτιδήποτε άλλο εχτός που πρίγκιπα (άααααααχχχ που εν ο δικός μου;;;) ;;;;

Παράδειγμα 1: Τα νέα κινούμενα σχέδια της Disney "Princess and the Frog" (εν μια κοπέλλα που φιλά ένα πρίγκηπα που έγινε βάτραχος τζιαι αντί να γίνει ξανα πρίγκιπας γίνεται τζίνη βάτραχος!)

Παράδειγμα 2: Η διαφήμιση του αυτοκινήτου που η κοπέλλα φιλά τον βάτραχο, γίνεται πρίγκιπας τζιαι τζίνος πιάννει το αυτοκίνητο της τζιαι φέφκει...(εν αθυμούμε το αυτοκίνητο sorry, ήταν να βάλω τζιαι εικόνα αλλάααα....)

Παράδειγμα 3: The real life!(ένας εν ντροπαλούλης τζιαι ποτζί ποδά πείθει σε να τα πιάτε τζιαι εν θα εν έτσι σςιέσης, εν να αλλάξει. οκ; οκ! ε τζιαι πιάννετε τα τζιαι φιλάς τον. Κατά 95% θα πάρει πάνω του τζιαι θα εξελιχτεί σε μαλάκα** τζιαι εκμεταλλευτή τζιαι αππομένο.)


Ok, εν μου έτυχε (ούτε με βάτραχο, ούτε με πρίγκιπα, ούτε με αγόρι τζιαι εννοείται ούτε με κορούα τζιαι όι εν έχω κάποιο πρόβλημα τζιαι εν εφιλήθηκα ακόμα, απλά τα φιλιά μου εν ακριβά, εν τα πετάσσω τζιαι έτσι πληροφοριακά ούτε σχέση έκαμα ακόμα τζιαι είμαι πολλά περήφανη για τούτο.). Αλλά θωρώ τες άλλες, ακούω τες τζιαι εν μέρει νιώθω τες (εν φίλες μου), φαίνεται ότι  κάτι πάει "Χ"(=λάθος), ότι για κάποιο λόγο ελείψαν τζιαι οι "Χ"(=χυλόπιτες)  τζιαι ότι  επήραμε τα ούλλα  εις τον "Χ"(=χαβαλές).

Καταρχάς να πούμε ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις...ότι υπάρχουν και αγόρια της προκοπής και ότι ποτέ δεν φταίνε μόνο τα αγόρια. Βασικά νομίζω τζιαι μιλώ, εν τζιαι είμαι τζιαι σίουρη, εν εγνώρισα καμιά εξαίρεση αλλά dum spiro spero!

Που λαλείιιιιις... να πιάσουμε το θέμα που την αρκή. Οι πλείστοι από εμάς γνωρίζουμε το διάσημο παραμύθι των αδελφών Γκριμ από τη Γερμανία "Πρίγκιπας βάτραχος".
"ο πρίγκιπας-βάτραχος, ενώ έχει συναίσθηση ότι από εμφάνιση είναι βάτραχος και δύσκολα κάποια κοπέλα θα τον φιλήσει, έχει ταυτόχρονα συναίσθηση ότι αυτό που είναι δεν είναι ένας βάτραχος αλλά ένας άνθρωπος, και επίσης, ένας όμορφος πρίγκιπας, με ό,τι άλλο αυτό συνεπάγεται.
Είναι δηλαδή γενικά, ένα πολύ συνειδητοποιημένο άτομο.
Ξέρει ότι αυτό που έχει να προσφέρει στην κοπέλα που θα φιλήσει τον βάτραχο δεν είναι απλά μια περιπέτεια με έναν βάτραχο, αλλά μια ονειρεμένη ζωή με τον πρίγκιπα. Ξέρει ότι μπορεί και ότι θέλει, και δεσμεύεται – μέσα του – ότι θα το κάνει. Δεν ζητάει από την κοπέλα να θέλει τον βάτραχο, της ζητάει να εμπιστευτεί τον πρίγκιπα. Ξέρει τι είναι, ξέρει τι θέλει και ξέρει τι μπορεί." (από το μπλοκ Χρώματα τ'ουρανού και της θάλασσας) η πριγκίπισσα εν λλίο πελλοεκκεντρική τζιαι εν δέχεται αρχικά αλλά μετά με υπομονή τζιαι καλοσύνη δέχεται τζιαι anyway η πριγκίπισσα φιλά τον, λύνουνται τα μάγια τζιαι τζίνος γίνεται ένας όμορφος πρίγκιπας τζιαι ζούν μαζι ευτυχισμέεεεενοιιιιιι! the end!

Επιστροφή στην πραγματικότητα! Οι σημερινές "πριγκίπισσες" ένεν τζιαι τόσο δύσκολες (οι πλείστες τουλάχιστον) και το γνωρίζω εκ πείρας(εννοώ θωρώ τες άλλες πως λειτουργούν!). Μόλις έρτει ένας άσςημος, όμορφος, πασςίης, παστός, γυμνασμένος ή ό,τι νά'ναι τζιαι πεί τους κανένα ερωτόλογο ή ότι εν όμορφες μάνι-μάνι πιάννει τες το αμάν τζιαι συγκινούνται τζιαι θέλουν τον. Τζιαι τζιαμέ ξεκινά το τροπάριο τζιαι η Παραμυθία τζιαι η Ασυμβίβαστη κάθουνται τζιαι ακούν τις επαναλήψεις: "Εν τέλειοοοοος!", "Εν χάννειιιιι!", "Έτζισε μου σαν επήε να σηκωστεί", "Εθωρούσε με για ένα ολόκληρο δευτερόλεπτο!, "Έπιασε τον ίδιο καφέ μ'εμένα", "Είπε μου να μιλούμε πόψε γιατί εν να εν μόνος του σπίτι τζιαι θέλει παρέα", "Μόλις με είδε έδωκε μου το τηλ του", 'Εν γλύκας!"....μπλα μπλα μπλα! Τζιαι μετά που μιαν ολόοοοκληρη μέρα γνωριμίας και ανταλλαγής μηνυμάτων τύπου "βρίσκεις με όμορφη;"-"ναι...έχεις φίλο;" αρκέφκουν: "κόρη κόρη! επιάμεν τα!", "εν τζιαι είπα σουυυυ... εφτιάξαμεν τα!", "εζητησε μου τα ο κούκλος (ο ποιός;;;;;;) τζιαι είπα του ναι!"....μπλα μπλα μπλα. Τζιαι το Σάββατο της ίδιας εβδομάδας, το πρωί όμως..."κόρη, μάνα μου κόρη, μιλά μου συνέχεια είπε ότι επεθύμησε με τζιαι ότι εψές ονειρεύτηκε ότι εφιληθήκαμεεεεε" (εν μέντιουμ;;;). Την νύχτα του Σαββάτου "κόρη εν εσυγκραθκίετουν ούλλη νύχτα! επήρεμε τζιαμέ πίσω στο starbucks(ή οτιδήποτε άλλο έσςιει "πίσω") τζιαι εφιληθήκαμε γαλλικό (=άμεση ανταλλαγή μικροβίων και ακαθαρσιών by Παραμυθία), είπε μου μετά που ετελειώσαμε ότι αγαπά με!"... STOP! Άτε ολάν που σε είδε μια φορά τζιαι έφτασε να σε ερωτευτεί τζιαι να σε αγαπήσει με τη δεύτερη φορά* παρετάτε μας ούλλες! Τζιαι άλλες μαννές εσείς που κάθεστε τζιαι πιστέφκετε τις λαφαζανιές τους τζιαι το τι ->νομίζουν<- ότι νιώθουν. Είναι βιολογικά αδύνατον τζιαι αν δεν πιστεύκεται θκιεβάστε το αστερούι που κάτω! Το λοιπόοοον... αν εν τζιαι κανένας στρατιώτης (εν της μόδας τωρά να είσαι 14-16 τζιαι να τα πιάννεις με στρατιώτη) λαλεί της αλλο λλία ερωτόλογα για κανένα μήνα τζιαι μετά αν εν τυχερός (οι παραπάνω ένι) πείθει την τζιαι κάμνουν το τζιόλας. Αλλιώς αν εν της ηλικίας της, η σχέση πάει το πολλύ 4 μήνες(οι οποίοι μήνες εμπεριέχουν και τακτικούς χωρισμούς κάθε 4-5 μέρες μέσο όρο γιατί έκαμε μιαν ώρα να της απαντήσει ή γιατί τζίνος ενόμιζεν ότι ήταν στη γιαγιά της τζιαι εν της ετηλεφώνησεν ή γιατί εν έβαλλε θαυμαστικά τζιαι φατσούλλες άμαν της έστελλεν μήνυμα) τζιαι μετά ο ένας που τους θκιό γνωρίζει κάποιον άλλο τζιαι χωρίζουν με βρισςιές τζιαι μπλοκκαρίσματα της κάρτας τζιαι με κλάματα τζιαι παρακάλια... στην περίπτωση του στρατιώτη (εν θα αναφέρω τα σχόλια που κάμνουν μετά που το κάμνουν οι κορούες) αυτός χάννεται τζιαι τζίνη λαλεί ότι εν θα ξαναερωτευτεί τζιαι κλαίει αλλο κανένα μήνα!



Τωρά το πρόβλημα ποιόν ένι... ότι οι κορούες μετά που εν να πούν το ναί (τάχα οκ πιάννουμε τα), θέλουν να δούν διαφορά, θέλουν να καταλάβουν ότι τες "αγαπούν" (τζιαι ας εν τζιαι παρεξηγημένη "αγάπη"), ότι τζίνος κάμνει έστω τζιαι μικρές θυσίες για τζίνη (π.χ να κάμει λλίη παραπάνω υπομονή να την αφήκουν οι δικοί της να φκεί έξω, να μεν την πιέζει για να ευχαριστιέται τζίνος, να την σέβεται, να μεν αγκρίζεται εύκολα, να της δείχνει ότι ενδιαφέρεται τζιαι θέλει να μάθει παραπάνω πράματα για τζίνη...) ενώ τα αγόρια(τα παραπάνω) σε ηλικία 14-19 το πρώτο πράμα που σκέφτουνται είναι να έχουν πολλές κορούες στη συλλογή τους, να εκάμαν κάτι παραπάνω που γαλλικό, να λαλούν οι φίλοι τους ότι ο τάδε πετυχαίνει ωραίες γκόμενες τζιαι να έχουν μιαν κορούα πελλαμένη πάνω τους που να τους τα πρήζει να φκούν τζιαι να τους κάμνουν να νιώθουν επιτέλους "άντρες!" (τζιαι μετά σκέφτουνται τα συναισθήματα, γιατί αν δεν κάτσει τζίνη "άλλη πάνω"). Με άλλα λόγια οι κορούες ψάχνουν τον Mr.Perfect τζιαι την αγάπη της ζωής τους τζιαι τα αγόρια την Mrs.Bitch τζιαι πώς να αναπτερωθεί το ηθικό τους (τζιαι το πράμα τους.)! Εν παράλογα τζαι τα θκιό ασχέτως ότι για τ'αγόρια "εν φυσιολογικό". Οι σχέσεις των νέων γενικά εν μια ψευκιά τζιαι τίποτε άλλο. Έν περιπαίξιμο του εαυτού σου τζιαι του άλλου που τα έσςιεις μαζί του. Ούλλοι ξέρουν το. Απλά έχουμε τη μανία, την επιδειξιμανία. Διότι άμα τα έσςεις με κάποιον/αν σημαίνει ότι είσαι όμορφος/η, ελκυστικός/η, γόης-γόησσα...  

Οι κορούες σκέφτουνται μόνο να μεν πληγωθούν (άμπα τζιαι κλάψουν λλίο τζιαι φύει η μάσκαρα), να νιώσουν πολύτιμες και τέλειες(γι'αυτό αρπάσσουν κάθε ευκαιρία αλλά όχι δικαιολογημένα) τζιαι τα αγόρια όσο περνά ο τζιαιρός γίνουνται πιο εγωιστές, χώρις πείσμα, χώρις υπομονή και το χειρότερο χωρίς σεβασμό προς τις κορούες (τούτο εν το κάμνουν ούλλοι). Τζιαι εν κανεί που εν που την αρκή έτσι άμα τους δώκεις τζιαι λλίον αέρα γίνουνται πιο σκατά (υπάρχουν και εξαιρέσεις)... τζιαι εν ισχύει μόνο για του έφηβους. Και ούτε είχα ποτέ ερωτική απογοήτευση τζιαι λαλώ τα τούτα. Έχω μάθκια τζιαι θωρώ τζιαι αφτιά τζιαι ακούω τζιαι πάνω απ'ολα νού να σκεφτώ...

Τωρά το θέμα ποιον ένι.... ότι εκαταλάβαν το τζιαι οι βιομηχανίες τζιαι τα media τζιαι λαλούν μας το με τρόπο με τις διαφημίσεις τζιαι τα έργα...




**μαλάκας= μετεξέλιξη είδους pokemon...
*Το να ερωτεύεσαι είναι μια διαδικάσία του εγκεφάλου όπου όταν αντιληφθεί κάτι ωραίο του αντίθετου φύλου αρχίζει να εκκρίνει ορμόνες (ενδορφίνες τζιαι κάτι άλλες που εν τες αθθυμούμε) που μας κάνουν να νιώθουμε ευτυχισμένοι, υγιείς, υπερ-ενθουσιασμένοι και εξάρτηση όταν σκεφτόμαστε και βλέπουμε αυτό το άτομο. Αυτή η διαδικασία κρατά 18 μήνες και όσο περνά ο καιρός οι ορμόνες σταματούν λίγο-λίγο να εκκρίνονται... Αν είσαι τυχερός/η ως τότε εν να σε αγαπήσει ο άλλος, αλλιώς ήταν τζίνο που λαλούμε ενθουσιασμός. Αλλά ο εγκέφαλος ενεν έτοιμος να αγαπήσει ερωτικά ούτε να ερωτευτεί για πολλύ τζιαιρό όταν είσαι κάτω των 24. Αποδεδειγμένο επιστημονικά!


Συμπέρασμα1: επηρεάζουν μας πολλά τα βραζιλιάνικα
Συμπέρασμα2: πρέπει να περιμένουμε τα αγόρια να ωριμάσουν
Συμπέρασμα3: πρέπει να σκεφτούμαστε 100-120 φορές πρίν μπούμε σε οποιαδήποτε διαδικασία σχέσης (ισχύει και για τα 2 φύλα).


Αγγελία:
Ζητείται βάτραχος, ωραίος, γυαλιστερός με κορόνα ο οποίος μετά από ένα ρομαντικό φιλί μετά από 10 χρόνια θα μετατραπεί σε πανέμορφο και πανέξυπνο πρίγκιπα με αξιέπαινο ήθος και με πάθος για να ζήσει μια περιπετειώδες ζωή με την Παραμυθία. Παρακαλώ όπως επικοινωνήσετε με τον Θεό για την ασφαλή αποστολή του...



by Παραμυθία


Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Ταξίδια στο χρόνο...


Ήθελα πολύ να ερευνήσω και να μάθω αν τα ταξίδια στο χρόνο είναι εφικτά! Δεν ξέρω αν έχετε ασχοληθεί ποτέ με ένα τέτοιο θέμα εγώ πάντως έχω ξετρελαθεί από τις πληροφορίες που μάζεψα! Θα προσπαθήσω όλα αυτά που έμαθα να τα επεξηγήσω όσο καλύτερα μπορώ!


Σχετικός χρόνος:

Όταν μιλάμε για ταξίδια στο χρόνο πρέπει να διακρίνουμε τα ταξίδια στο μέλλον από τα ταξίδια στο παρελθόν! Για τα πρώτα έχει μιλήσει το 1895 ο Χέρμπερτ Γουέλς στο βιβλίο του «Η μηχανή του χρόνου» . Αυτά μπορούν αναμφισβήτητα να πραγματοποιηθούν, αφού με βάση τη θεωρία της σχετικότητας καθορίζετε ότι η ροή του χρόνου εξαρτάται από το που βρισκόμαστε και το πως κινούμαστε μέσα στο σύμπαν! Αυτό εξηγεί ο Κιπ Θορν (καθηγητής φυσικής στο τεχνολογικό ινστιτούτο της Καλιφόρνια). Μέχρι το 1905 κανείς δεν θα τολμούσε να διατυπώσει αυτή τη πρόταση αφού όλοι θεωρούσαν πως ο χρόνος είναι σαν ένας ποταμός που ρέει προς μία κατεύθυνση και είναι πάντα ίδιος για όλους τους παρατηρητές (απόλυτος χρόνος). Ο Αϊνστάιν απέδειξε ότι ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι ούτε ξεχωριστές ούτε απόλυτες οντότητες αλλά διαμορφώνουν έναν ενιαίο φυσικό ιστό τεσσάρων διαστάσεων, το χωρόχρονο!

Παράλληλα Σύμπαντα:

Και τα ταξίδια στο παρελθόν? Σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας και πάλι είναι εφικτά! Η βαρύτητα μπορεί να στρεβλώνει το χωρόχρονο μέχρι του σημείου να αλλάζει την κατεύθυνση του χρόνου, ακόμα και να την αντιστρέφει! Εν με πιστεύκετε ένεν?? Ούτε εγώ στην αρχή πίστευα αυτά που διάβαζα και είναι φυσικό. Ο Ρότζερ Πένρουζ(διάσημος μαθηματικός της Οξφόρδη) εξηγεί «Πιστεύω πως το ταξίδι στο παρελθόν προσκούει στην τρέχουσα αντιληψή μας για το σύμπαν» άρα υπάρχουν και επιστήμονες δίσπιστοι! Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο χρόνος καμπυλώνεται, αλλά στα παράδοξα που προκύπτουν! Εφανταστήκετε να επηαίναμε στο παρελθόν και να δολοφονούσαμε κάποιο προγονό μας? θα ήταν αδύνατο(μάλλον) να υπάρχουμε σήμερα! Παρ όλα αυτά πολλοί διαπρεπείς φυσικοί πιστεύουν ότι αυτά τα παράδοξα μπορούν να λυθούν, τουλάχιστον θεωριτικά! Ο Ντέιβιντ Ντόιτς (Άγγλος φυσικός του πανεπηστιμίου του Κέιμπριτζ) υποστηρίζει ότι η ιστορία μπορεί να διακλαδώνεται και να δημιουργεί άλλα σύμπαντα παράλληλα με το δικό μας!

Αρκετοί φυσικοί μας διαβεβαιώνουν ότι ταξιδεύουμε συνεχώς μέσω του χρόνου και μάλιστα με τον ίδιο ρυθμό. Αλλά για να μιλήσουμε σοβαρά, το ταξίδι στο μέλλον ή στο παρελθόν μπορεί να είναι αδιανόητο για κάποιους φυσικούς, αλλά εδώ υπάρχει μια αντίφαση. Ενώ δεν αποκλείετε προφανώς από τους παρόντες νόμους της φυσικής , πρόσφατες έρευνες σχετικά με αυτή την ερώτηση έχουν παράσχει κάποια στοιχεία ότι η απάντηση είναι όχι, αλλά δεν έχει αποδειχθεί ακόμα αδύνατο. Ακόμα και η μικρή δυνατότητα του ταξιδιού στο χρόνο, ασκεί τέτοια γοητεία που πολλοί φυσικοί συνεχίζουν να μελετούν όχι μόνο εάν είναι δυνατό αλλά και με ποιο τρόπο μπορούμε να το κάνουμε.

Χρονομηχανή:

Ο Ronald Mallett (καθηγητής στο πανεπηστίμιο του Connecticut) βασίστηκε στις εξισώσεις του Αίνστάιν για να σχεδιάσει μια χρονομηχανή που χρησιμοποιεί την κυκλοφορία δεσμών laser. Ενώ η ομάδα του συνεχίζει να ψάχνει για κάποια επιδότηση ,εύχετε να κατασκευάσει και να δοκιμάσει τη συσκευή σε 10 χρόνια! Επινόησε λοιπόν ένα πείραμα για να παρατηρήσει ένα νετρόνιο που ταξιδεύει στο χρόνο, μέσα σε μια κυκλοφορούμενη δέσμη laser. Υπολογίζει επίσης πως η πιθανότητα να καταφέρουμε αυτό που αποτέλεσε άπιαστο όνειρο για πολλούς ερευνητές, θα επαληθευτεί μέσα σε μια δεκαετία.

Τώρα εσείς τι λέτε? Μπορούμε επιτέλους να ταξιδέψουμε μέσα στο χρόνο ή μήπως νόμοι της φυσικής που δεν γνωρίζουμε μας το απαγορεύουν? Αν κάναμε ένα ταξίδι στο παρελθόν θα μας πίστευε κανείς ότι προερχόμαστε απ το μέλλον? Θα μπορούσαμε αν σκοτώναμε τον εαυτό μας να συνεχίσουμε να ζούμε? Πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο? Ο χρόνος είναι σχετικός δηλαδή αλλιώς αντιλαμβάνεται κανείς τη λέξη «χρόνος». Για αυτό οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν δύο λέξεις για τη περιγραφή του χρόνου: τη λέξη «καιρός» που συμβόλιζε την αιωνιότητα και τη λέξη «χρόνος» περιγράφοντας τον κοσμικό χρόνο. Ο χρόνος είναι ένας κύκλος δεν έχει αρχή ούτε τέλος και είναι κάτι που το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να συλλάβει. Μήπως λοιπόν ζούμε διαρκώς ταξιδεύοντας στο χρόνο????

Ασυμβίβαστη