Δύο απίστευτα χαλαρωτικά κομμάτια...

Μουσική για ηρεμία... Μουσικές για απόλυτη χαλάρωση και κάθαρση του μυαλού...

Οι ΛΕΒΕΝΤΕΣ και οι ΛΕΒΕΝΤΙΣΕΣ της ΚΥΠΡΟΥ

Δεν είναι κάποιο ειρωνικό-χλευαστικό-κοροϊδευτικό σχόλιο-συμπέρασμα. Είναι αυτό που κατάλαβα μετά από την υπόθεση στο Μαρί.

Ο τύπος που γυρίζει η ώρα τρεις το πρωί με το αυτοκίνητό του μες τη γειτονιά σου τζιαι έχει τη μουσική στο ζενίθ,
η τύπισσα που μιλά μόνο για το κομμωτήριο της και τα νύχια της και δεν ξέρει το όνομα του προέδρου,
ο τύπος που εν εσσώκλειστος ούλλη μέρα τζιαι κατεβάζει μπύρες τζιαι βρίζει όποιον περνά έξω που το σπίτι του,
η τύπισσα που το παίζει του εξωτερικού τζιαι ππέφτει της λλιή η Κύπρος,
ο τύπος που σου εσφείρησε προχτές τζιαι είπε:"Αμάνα μου, είσαι δηλητήριο" τζιαι είδε σε με αισχρό βλέμμα,
η τύπισσα που είπε: "Ούλλοι οι Κυπρέοι εν μαμμόθρεφτοι, φυσάς τους τζιαι ππέφτουν",
ο τύπος που καταρκέται την Κύπρο τζιαι θέλει να σηκωστεί να φυεί,
η τύπισσα που άμαν έχει τον φίλο της εν την κόφτει τίποτε άλλο,
ο τύπος που αγαπά την Κύπρο αλλά όχι τον λαό της,
ο τύπος που εν αριστερός τζιαι θέλει να αφανίσει τους δεξιούς,
η τύπισσα που εν δεξιά τζιαι θέλει να υποτάξει τους αριστερούς,
εσύ,
εγώ,

Ενώσαμε ψυχή και πνεύμα, καρδιά και μυαλό και προσφέραμε ότι μπορούσαμε στους συνανθρώπους μας αλλά και του εαυτούς μας...
γράψαμε στο ιστολόγιο μας,
εκάμαμε οικονομία στο ρεύμα,
εψηθήκαμε χωρίς κλιματιστικό,
εκατεβήκαμε να διαδηλώσουμε,
νικήσαμε το φόβο μας προς το σκοτάδι,
βγάλαμε συνθήματα απ' την καρδιά μας,
μάθαμε απ' έξω τα ονόματα των θυμάτων,
ανταλλάξαμε ευσπλαχνικά αντίθετες απόψεις,
βάλαμε μαύρες φωτος στο προσωποβιβλίο μας,
συμπαρασταθήκαμε στους γνωστούς των θυμάτων,
πήγαμε στις κηδείες τους ώντας άγνωστοι αλλά ευγνώμονες,
μετατρέψαμε το: "τι καιρό κάμνει τζικάτω;"  σε:  "πότε σας κλείουν το ρεύμα;",
ψάξαμε και μάθαμε για διάφορα είδη εκρηκτικών και για τα μέτρα ασφάλειάς μας,
αφιερώσαμε χρόνο και θυσιάσαμε προσωπικά ιδανικά για να συζητήσουμε απλά για το θέμα,

ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΟΤΙ ΜΑΖΙ-ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΙΟ ΔΥΝΑΤΟΙ


γι' αυτό το "ΛΕΒΕΝΤΙΣΕΣ" και το "ΛΕΒΕΝΤΕΣ", γιατί μπορεί στην καθημερινότητα να είμαστε "μαλάκες" τζιαι "ηλίθιες-μαννές" αλλά όταν είναι για το καλό όλων μας ξέρουμε πότε θα ενωθούμε και θα αναζητήσουμε το δίκαιο μας. ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΔΡΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΡΟΥΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ. 


Ναι, στην καθημερινότητα μπορεί να είμαι 25 χρονών άντρας τζιαι να ακούω τη μάμμα μου που μου λαλεί: "Μεν την πάρεις γιέ μου τζιαι εν να σε πληγώσει, μόνον εγώ σε αγαπώ", χωρίς δεύτερη σκέψη, μπορεί να είμαι κοπέλλα μαθήτρια που δεν ξέρει ποιός εν ο υπουργός παιδείας τζιαι ποιά εν η ιδεολογία κάθε κόμματος... Αλλά εν ακούω τη μάμμα μου όταν μου λαλεί "Μεν πάεις γιέ μου στην πορεία διαμαρτυρίας τζιαι εν επικίνδυνα, αν γίνει κανένα κακό;". Επίσης εν να ενδιαφερτώ να μάθω για τους νέους υπουργούς τζιαι αν δεν μου αρέσουν να τους σύρω τζιαι τζίνους με την υποστήριξη των συμπατριωτών μου...